ویژگی های یک قصه ی خوب

ماجرای گودی!

بگذارید از یک خاطره شروع کنم. من شاگردی داشتم که از نظر مهارت‌های فنیو علم‌آموزی پیشرو بود اما به همان مقدار کم حرف و خجالتی بود. بابت هرچیز، مظلومانه گوشه‌ای گریه میکرد. آن روزها یک راه حل برای رفع این مسئله به ذهنم رسید: یک شخصیت داستانی بسازم. شخصیتی که فقط مختص دانش‌آموزم بود!

با چوب بستنی و چند ابزار دیگر یک آدمک درست کردم و به او دادم. گفتم اسم این آدمک گودی است. موقع ناراحتی و عصبانیت‌هایش گریه میکند و چند ماجرا هم از گودی برایش تعریف کردم. از شاگردم بابت مسائل گودی راه حل خواستم و بعد عروسک را به او دادم. از او خواهش کردم مراقبش باشد و اینطور شد که شاگردم برای گودی ماجراهایی که با آن‌ها همذات پنداری میکرد می‌ساخت وبعد دنبال راه حل میگشت و درباره آن‌ها حرف میزد.

خیلی نگذشت که گریه‌های او قطع شد. این به خاطر ذهن قصه‌گو کودکان است. همیشه قصه‌ها نه تنها روی بیان و خلاقیت بچه‌ها اثر دارند بلکه روی هوش اجتماعی هم تاثیر بسزایی دارند.

تاثیر قصه بر کودکان

یکی از راهکارهای خوب تربیتی قرار دادن مسائل مهم اخلاقی در قالب قصه است. هرچقدر مسائل در ذهن کودکان واقعی و قابل باورتر باشد تاثیر و همذات پنداری بیشتری اتفاق میفتد. درنتیجه انتقال مفاهیم تربیتی و اخلاقی راحت‌ترانجام می‌شود. با تکرار قصه‌های مبتنی بر مفاهیم اخلاقی و تربیتی، کودک آنرا در خود درونی میکند و در زندگی روزمره خود به کار میبندد.

همچنین داستان‌ها می‌توانند تاثیرات مهمی در تقویت فن بیان، هوش کلامی و اعتماد به نفس کودک داشته‌باشند.

قصه خوب چیست؟

بهترین نوع داستان، قصه‌ی به دور از شعار است که به زور محتوای اخلاقی را به کودک قالب نکند. قصه خوب برگفته از ماجراهای جذاب است که در خلال آن نکات رفتاری نیز گفته میشود. حتی هر والدی میتواند با توجه به شرایط رفتاریفرزندش قصه‌ها و شخصیت‌های خود را بسازد و برای کودک خود تعریف کند. اما باید به خاطر داشته باشیم همانطور که بزرگسالان از پیام‌های مستقیم اخلاقی استقبال نمی‌کنند، کودکان هم از نصیحت مستقیم در داستان لذت نمیبرند.

قصه و بیان کودک

نکته مهم درباره تاثیر داستان این است که قرار نیست کودکان فقط شنونده قصه‌های ما باشند. درواقع وقتی خود کودکان بیان کننده داستان باشند، تاثیر بیشتر و بهتری بر مهارت‌های کلامی آنها دارد. مهمترین فایده قصه گفتن کودکان افزایش هوش کلامی، رفع خجولی و افزایش اعتماد به نفس آن‌هاست. علاوهبرا اینها داستان‌گویی دایره لغات کودکان را بیشتر میکند و مسلما در روابطاجتماعی آن‌ها تاثیر به سزایی دارد. همین طور تخیل آن‌ها افزایش پیدا کردهو در خلاقیت آنها اثرگذار است.

کودک قصه‌گو

با چند بازی ساده میتوانیم کودکان را به داستان‌گویی تشویق کنیم.

1. اگر از روی کتاب قصه میخوانیم، میتوانیم قبل از خواندن ماجرا درباره تصاویر آن حرف بزنیم و از کودک بخواهیم خودش با توجه به عکس‌های کتاب یک داستان بسازد.
2. همراه با اتفاقات داستان از کودک بخواهیم خودش را جای شخصیت‌ها قرار دهد و بگوید در شرایط مختلف چه تصمیماتی میگرفت. این کار باعث تقویت مهارت حل مسئله در کودک نیز میشود.
3. کارت‌هایی با تصاویر مختلف داشته باشیم و از کودک بخواهیم برای یک یا چندتا از تصاویر ماجرا بسازد و تعریف کند.
4. میتوانیم از فرزندمان درخواست کنیم ماجراهایی که در طول روز برایش اتفاق می‌افتد را تعریف کند و از میان ماجراها یکی که از همه برایش جذاب‌تریا چالش برانگیز تر است را بنویسد و یا نقاشی کند.
5. وقتی قرار است به مهمانی برود، دوستان تازه را ببیند یا هرفعالیت دیگریانجام دهد، بخواهیم درباره اتفاقاتی که فکر میکند ممکن است بیفتد حرف بزند.
6. همراه با کودک در قالب شخصیت‌ها، اشیاء و حیوانات مختلف برویم و به جای آنها فکر کنیم و حرف بزنیم و بازی کنیم.

قصه صوتی  کودکانه

داستان کودکانه جدید

ویژگی های یک قصه ی خوب

ماجرای گودی!

بگذارید از یک خاطره شروع کنم. من شاگردی داشتم که از نظر مهارت‌های فنیو علم‌آموزی پیشرو بود اما به همان مقدار کم حرف و خجالتی بود. بابت هرچیز، مظلومانه گوشه‌ای گریه میکرد. آن روزها یک راه حل برای رفع این مسئله به ذهنم رسید: یک شخصیت داستانی بسازم. شخصیتی که فقط مختص دانش‌آموزم بود!

با چوب بستنی و چند ابزار دیگر یک آدمک درست کردم و به او دادم. گفتم اسم این آدمک گودی است. موقع ناراحتی و عصبانیت‌هایش گریه میکند و چند ماجرا هم از گودی برایش تعریف کردم. از شاگردم بابت مسائل گودی راه حل خواستم و بعد عروسک را به او دادم. از او خواهش کردم مراقبش باشد و اینطور شد که شاگردم برای گودی ماجراهایی که با آن‌ها همذات پنداری میکرد می‌ساخت وبعد دنبال راه حل میگشت و درباره آن‌ها حرف میزد.

خیلی نگذشت که گریه‌های او قطع شد. این به خاطر ذهن قصه‌گو کودکان است. همیشه قصه‌ها نه تنها روی بیان و خلاقیت بچه‌ها اثر دارند بلکه روی هوش اجتماعی هم تاثیر بسزایی دارند.

تاثیر قصه بر کودکان

یکی از راهکارهای خوب تربیتی قرار دادن مسائل مهم اخلاقی در قالب قصه است. هرچقدر مسائل در ذهن کودکان واقعی و قابل باورتر باشد تاثیر و همذات پنداری بیشتری اتفاق میفتد. درنتیجه انتقال مفاهیم تربیتی و اخلاقی راحت‌ترانجام می‌شود. با تکرار قصه‌های مبتنی بر مفاهیم اخلاقی و تربیتی، کودک آنرا در خود درونی میکند و در زندگی روزمره خود به کار میبندد.

همچنین داستان‌ها می‌توانند تاثیرات مهمی در تقویت فن بیان، هوش کلامی و اعتماد به نفس کودک داشته‌باشند.

قصه خوب چیست؟

بهترین نوع داستان، قصه‌ی به دور از شعار است که به زور محتوای اخلاقی را به کودک قالب نکند. قصه خوب برگفته از ماجراهای جذاب است که در خلال آن نکات رفتاری نیز گفته میشود. حتی هر والدی میتواند با توجه به شرایط رفتاریفرزندش قصه‌ها و شخصیت‌های خود را بسازد و برای کودک خود تعریف کند. اما باید به خاطر داشته باشیم همانطور که بزرگسالان از پیام‌های مستقیم اخلاقی استقبال نمی‌کنند، کودکان هم از نصیحت مستقیم در داستان لذت نمیبرند.

قصه و بیان کودک

نکته مهم درباره تاثیر داستان این است که قرار نیست کودکان فقط شنونده قصه‌های ما باشند. درواقع وقتی خود کودکان بیان کننده داستان باشند، تاثیر بیشتر و بهتری بر مهارت‌های کلامی آنها دارد. مهمترین فایده قصه گفتن کودکان افزایش هوش کلامی، رفع خجولی و افزایش اعتماد به نفس آن‌هاست. علاوهبرا اینها داستان‌گویی دایره لغات کودکان را بیشتر میکند و مسلما در روابطاجتماعی آن‌ها تاثیر به سزایی دارد. همین طور تخیل آن‌ها افزایش پیدا کردهو در خلاقیت آنها اثرگذار است.

کودک قصه‌گو

با چند بازی ساده میتوانیم کودکان را به داستان‌گویی تشویق کنیم.

1. اگر از روی کتاب قصه میخوانیم، میتوانیم قبل از خواندن ماجرا درباره تصاویر آن حرف بزنیم و از کودک بخواهیم خودش با توجه به عکس‌های کتاب یک داستان بسازد.
2. همراه با اتفاقات داستان از کودک بخواهیم خودش را جای شخصیت‌ها قرار دهد و بگوید در شرایط مختلف چه تصمیماتی میگرفت. این کار باعث تقویت مهارت حل مسئله در کودک نیز میشود.
3. کارت‌هایی با تصاویر مختلف داشته باشیم و از کودک بخواهیم برای یک یا چندتا از تصاویر ماجرا بسازد و تعریف کند.
4. میتوانیم از فرزندمان درخواست کنیم ماجراهایی که در طول روز برایش اتفاق می‌افتد را تعریف کند و از میان ماجراها یکی که از همه برایش جذاب‌تریا چالش برانگیز تر است را بنویسد و یا نقاشی کند.
5. وقتی قرار است به مهمانی برود، دوستان تازه را ببیند یا هرفعالیت دیگریانجام دهد، بخواهیم درباره اتفاقاتی که فکر میکند ممکن است بیفتد حرف بزند.
6. همراه با کودک در قالب شخصیت‌ها، اشیاء و حیوانات مختلف برویم و به جای آنها فکر کنیم و حرف بزنیم و بازی کنیم.

قصه صوتی  کودکانه

داستان کودکانه جدید

تعمیرات موبایل

تعمیر موبایل

موبایل از قطعات مختلفی تشکیل شده و هر یک از برندهای موبایل دارای ویژگی های مختص خود هستند، لذا با توجه به برند موبایل باید تعمیرات آن را به مراکز معتبر بسپاریم. کاربران تهرانی می توانند با مراجعه به شعب نمایندگی تعمیرات موبایل در سراسر تهران نسبت به تعمیرات تلفن همراه خود اقدام نمایند.

اما در مورد کاربران موبایل در شهرستان ها ما تدابیری اندیشیده ایم تا عزیزان شهرستانی نیز بدون هیچ گونه مشکلی به نمایندگی دسترسی داشته باشند. این امکان فراهم شده تا کاربران در هریک از شهرستان های ایران عزیزمان تلفن همراه خود را به نمایندگی ارسال نمایند. شرایط ارسال کالا در صفحه ی نمایندگی در شهرستان شرح داده شده است. همچنین می توانید اطلاعات لازم را در خصوص ارسال کالا به نمایندگی تعمیرات موبایل از طریق تماس با ما جویا شوید.

تعمیرات موبایل

تعمیر موبایل

موبایل از قطعات مختلفی تشکیل شده و هر یک از برندهای موبایل دارای ویژگی های مختص خود هستند، لذا با توجه به برند موبایل باید تعمیرات آن را به مراکز معتبر بسپاریم. کاربران تهرانی می توانند با مراجعه به شعب نمایندگی تعمیرات موبایل در سراسر تهران نسبت به تعمیرات تلفن همراه خود اقدام نمایند.

اما در مورد کاربران موبایل در شهرستان ها ما تدابیری اندیشیده ایم تا عزیزان شهرستانی نیز بدون هیچ گونه مشکلی به نمایندگی دسترسی داشته باشند. این امکان فراهم شده تا کاربران در هریک از شهرستان های ایران عزیزمان تلفن همراه خود را به نمایندگی ارسال نمایند. شرایط ارسال کالا در صفحه ی نمایندگی در شهرستان شرح داده شده است. همچنین می توانید اطلاعات لازم را در خصوص ارسال کالا به نمایندگی تعمیرات موبایل از طریق تماس با ما جویا شوید.

کامپیوتر خود را تعمیر کنید…

تعمیر کامپیوتر و لپ تاپ

 

​یک مشکلی که اکثریت قطعات الکترونیکی وجود دارد این است که زمانی که خراب می شود، عموماً تعویض آن ها ارزان تر از تعمیر آن ها برای شما خواهد بود. متاسفانه، PC خارج از این ماجرا می باشد و شما به راحتی می توانید کیت های آن را تعمیر کنید. این امر عمدتاً به لطف وجود ساختار ماژولار کامپیوترهای خانگی ممکن می باشد، یعنی به سازندگان یا حتی کاربران اجازه می دهد تا قطعاتی را از چند کمپانی مختلف بر روی بورد اصلی آن نصب کنند. همین انعطاف پذیری در PC باعث شده است که خارج کردن قطعات آن و قرار دادن یک قطعه جدید در آن کار آسانی باشد.
افرادی که لپ تاپ دارند تا این اندازه خوش شانس نیستند، اما بسیاری از مدل های لپ تاپ هم دارای مولفه های قابل تعویض بر روی خود هستند، مانند هارد دیسک ها، و حافظه رم، پس در لپ تاپ ها هم برخی تعمیرات امکان پذیر است.
ترفند واقعی این است که بدانیم دقیقاً کدام قطعه را بیرون بکشیم، یا این که کدام قسمت از نرم افزار را آپدیت کنیم، پس عیب یابی و  شناسایی مشکل نیز به همان اندازه تعمیر، یا حتی بیشتر از آن اهمیت دارد. در این مقاله، ما رایج ترین قطعاتی را که ممکن است در PC شما (یا در صورت امکان در لپ تاپ شما) دچار مشکل شوند، به شما معرفی کرده و نحوه تعمیر آنها را به شما آموزش خواهیم داد.
بسته به این که افرادی که این متن را می خوانند تا چه اندازه فنی باشند و با تعمیر و سخت افزار آشنایی داشته باشند، ما فرض را بر این قرار می دهیم که شما همه ترفندها و روش های معمول برای تعمیر سیستم خود را به کار گرفته اید، مثلاً فرض بر این است که از قبل سیستم عامل ویندوز خود را آپدیت کرده اید و درایورها و نرم افزار های نصب شده بر روی سیستم خود را آپدیت کرده اید. در عوض، ما به شما یاد می دهیم که چگونه به درستی یک مشکل یا نقص در سیستم را شناسایی کنید و گام هایی را که برای تعمیر و برطرف کردن مشکل موردنظر باید دنبال کنید، به شما معرفی خواهیم کرد، به طور کلی ابتدا عیب یابی و سپس تعمیر را خواهید آموخت.
قبل از دست زدن به هرکاری باید مطمئن شوید که الکتریسیته ساکن موجود در دست و بدن شما به قطعات موجود در سیستم شما آسیب نمی رساند. بعد از باز کردن قاب کیس کامپیوتر خود قبل از هر چیزی دست خود را با کمترین میزان لمس ممکن به قسمت لخت و رنگ نشده رادیاتور بر روی بورد بزنید تا بار الکتریسیته ساکن موجود در بدن شما تخلیه شود. دست بندهای پلاستیکی ضد الکتریسیته ساکن در این زمینه بهتر عمل می کنند و با چند پوند می توانید یک عدد از آن ها خریداری کنید.

 

واحد تغذیه برق (PSU)

– عیب یابی
واحد تغذیه برق (Power Supply Units) معمولاً دارای یک صدای بلند و سرسام آور و یک بوی زننده و تند است که از آن بیرون می آید. این صداها همچنین ممکن است به صورت صدای ناله حاصل از ناتوانی منبع تغذیه باشند، و حتی یک PSU می تواند بدون هیچ نشانی از آسیب از کار متوقف شود.
در هردوی این موارد چیزی که مشخص خواهد بود این است که PC شما دیگر روشن نمی شود. در یک لپ تاپ معمولاً می توان گفت اگر منبع تغذیه برق آن از کار افتاده باشد، چراغ مربوط به جعبه خارجی آن که از بیرون لپ تاپ مشخص است روشن نمی شود. ابتدا تعویض کابلی را که از بورد اصلی به این منبع متصل شده است، امتحان کنید. اگر موفق نشدید، شما می توانید یک آداپتور جدید را از کمپانی سازنده لپ تاپ خود خریداری کنید.
در PC ها، قبل از این که شما PSU را خارج کنید و دور بیاندازید، ابتدا کابل تغذیه آن را تعویض کنید شاید فیوز آن سوخته باشد و با این کار مشکل شما حل شود. عیب یابی بالاتر از این سطح کمی ترفندی و حرفه ای تر خواهد بود. یک PC که روشن نمی شود می تواند مشکل خود را از آسیب دیدن بورد اصلی (مادربورد) یا پردازنده گرفته باشد. طبق تجربه ای که ما در این زمینه داریم، در اکثر موارد این گونه که سیستم شما روشن نمی شود دلیل آن همان خرابی PSU است.
اگر با کار کردن با قطعات داخلی و باز و بسته کردن آن ها مشکلی ندارید و در این زمینه چیزی یاد گرفته اید، آنگاه می توانید یک تست ساده را انجام دهید، و یک گیره کاغذ (سنجاق) را در درون کانکتور ۲۴ پینی مادربورد وارد کنید تا روشن شود. اگر فن PSU شروع به چرخش کرد، آنگاه می توان گفت که احتمالاً مشکل از همان مادربورد شما است. اگر می خواهید ریسک انجام دادن این تست ساده را قبول کنید ما توصیه می کنیم که ابتدا تمامی مسیرهای مربوط به PSU به داخل کیس خود را قطع کنید (در بخش بعدی مربوط به تعمیر توضیح داده شده است). PC خود را خاموش کنید. کانکتور ۲۴ پین را روی مادربورد پیدا کنید و آن را با تصویری که در این جا قرار داده ایم مطابقت دهید تا مطمئن شوید. یک سنجاق (گیره کاغذ) را به درون آن وارد کنید (تمامی پوشش های پلاستیکی آن را بردارید تا رسانا شود) و سعی کنید پین های شماره ۱۶ و ۱۷ را به وسیله این سنجاق اتصال دهید. این کار باعث متصل کردن این دو پین به هم می شود، و PSU را برای شما روشن می کند، و این کار دقیقاً معادل این است که شما دکمه power را بر روی کیس فشار داده اید.
زمانی که گیره کاغذ در جای خودش قرار دارد، شما می توانید کانکتور ATX را به سمت پایین فشار داده و آن را متصل کنید، اما مطمئن شوید که هیچ جسم فلزی را لمس نمی کند. حال PC خود را روشن کنید تا ببینید که آیا PSU کار می کند یا خراب شده است.

– تعمیر
اگر مطمئن شدید که PSU خراب شده است، پس جایگزین کردن آن به این دلیل که رنج آور است کار سختی خواهد بود. بهتر است این کار را مرحله به مرحله انجام دهید. بدنه این منبع را کاملاً از روی کیس کامپیوتر خود جدا کنید و به برچسب روی منبع تغذیه نگاه کنید، زیرا نرخ خروجی برق را به شما نشان می دهد. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما ۵۵۰W یا کمتر است، منبع تغذیه EVGA Supernova G5 550W با قیمت ۸۰ پوند، یک انتخاب خوب برای جایگزینی خواهد بود. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما بیشتر از ۵۵۰W است، مدل Corsair RM750i را با قیمت ۱۳۰ پوند تهیه کنید. به یاد داشته باشید از آنجا که این منبع نقش مهمی را در سیستم شما برعهده دارد هرگز منبع تغذیه ارزان قیمت و فاقد برند معتبر را خریداری نکنید. همچنین داخل PC خود عکس بگیرید تا به عنوان مرجع از آن استفاده کنید.
برای خارج کردن منبع تغذیه قدیمی خود ابتدا باید کابل های آن را قطع کنید. دو کابل بر روی مادربورد (یک کانکتور ۲۴ پین، یه علاوه یک کانکتور کمکی ۴ یا ۸ پین)؛ همچنین کانکتورهای SATA بر روی هردیسک، درایو SSD و درایوهای نوری، و یک یا دو کابل منتهی به کارت گرافیک همگی باید خارج شوند. به دنبال مکان های بگردید که کابل های تغذیه به بدنه کیس وصل شده اند، زیرا مجبورید این کابل ها را به وسیله یک قیچی قطع کنید. شاید مجبور باشید که طرف دیگر کیس را نیز باز کنید، زیرا اغلب سازندگان PC در این طرف کیس هم کابل هایی را وصل می کنند تا کابل های محکم نصب شوند.
زمانی که تمامی کابل ها را قطع کردید، پیچ های مربوط به منبع تغذیه را از پشت کیس باز کنید سپس منبع تغذیه را به سمت جلو کشیده و آن بیرون بیاورید. به جهتی که فن PSU اشاره کرده است توجه کنید، تا منبع تغذیه جدید خود را نیز به همان جهت بر روی کیس نصب کنید. این منبع جدید را در کیس قرار دهید و پیچ های آن را ببندید.
حال باید کابل ها را مجدداً وصل کنید. منبع تغذیه هایی که ما به شما توصیه می کنیم همگی ماژولار هستند، یعنی تنها کافی است کابل های ضروری را متصل کنید: دستورالعملی که در جعبه این منبع تغذیه قرار دارد نحوه وصل کردن کابل ها را به شما می آموزد. راهنمای تصویری این دفترچه را دنبال کنید تا بتوانید تمامی کابل های برق را به درستی وصل کنید. نگران نباشید، کانکتورهای برق تنها از یک طریق متصل می شوند، پس امکان ندارد که اشتباه وصل کنید. با اتمام این فرآیند کامپیوتر را روشن کنید.

 

حافظه رم (RAM)

– عیب یابی
مشکلات RAM می توانند واقعاً دردسرساز باشند، و اثرات خرابی آن بسته به نوع مشکل قطعه شما می توانند متفاوت باشند. زمانی که RAM یک مشکل اساسی دارد ممکن است کامپیوتر شما اصلاً روشن نشود، یا شاید فن های شما بچرخند ولی مانیتور شما روشن نشود. این نوع مشکلات معمولاً کم اتفاق می افتند و معمولاً رم های بی کیفیت به این گونه خرابی های ناگهانی دچار می شوند. خوشبختانه هر دو نوع این مشکلات کاملاً سرراست هستند و برطرف می شوند.
اگر کامپیوتر شما کلاً روشن نمی شود، پس مستقیماً به مطالعه قسمت تعمیر رم بپردازید. اگر این مشکلات به صورت تصادفی برای رم شما پیش می آیند، باید یک تست عیب یابی برای حافظه خود اجرا کنید. خوشبختانه ویندوز دارای یک ابزار توکار است که در این قسمت کمک می کند. بر روی منوی Start کلیک کنید و عبارت ‘memory’ را تایپ کنید، سپس گزینه Windows Memory Diagnostic را باز کنید. در جعبه محاوره ای که باز می شود، بر روی گزینه “Restart now and check for problems” کلیک کنید تا کامپیوتر شما از نو روشن شده و به صورت خودکار این مشکلات را بررسی کند. زمانی که این تست کامل شود کامپیوتر خود به خود restart می شود. اگر خطایی یافت شود یک پیام دریافت می کنید که خطا را به شما گزارش می دهد، اگر دریافت نکردید، یعنی RAM شما مشکلی ندارد و مشکل PC شما از جای دیگری است.

– تعمیر
در تمامی لپ تاپ ها و PC ها در صورتی که مشکلی برای رم آن ها ایجاد شود می توانیم آن را برطرف کنیم. ابتدا میزان رم خود را بنویسید. در ویندوز به Control Panel بروید، System سپس Security و مجدداً System را انتخاب کنید، تا رم شما در لیستی در زیر قسمت ‘Installed memory (RAM)’ ظاهر شود. حال شما می توانید رم کامپیوتر خود را ببیند. در PC ها، شما باید قاب کیس را کاملاً باز کنید. در لپ تاپ ها، دسترسی به رم بستگی به این دارد که رم قابل دسترسی باشد یا نه. معمولاً لپ تاپ های اولترا-پرتابل و قابل تبدیل (هم لپ تاپ و هم تبلت) رم خود را به مادربورد وصل کرده اند و هیچ امکانی را برای انجام خدماتی مانند تعویض کردن برای کاربر قرار نداده اند.
در لپ تاپ ها، رم یا در زیر صفحه کلید قرار داده شده است یا در زیر لپ تاپ تعبیه شده است. ابتدا قسمت زیرین لپ تاپ خود را بررسی کنید و به دنبال یک پنل کوچک بگردید. تمامی پیچ های این پنل را باز کنید و سپس پنل را جدا کنید تا رم را مشاهده کنید. اگر در زیر لپ تاپ پنلی وجود نداشته باشد پس احتمالاً رم در زیر صفحه کلید قرار دارد. اگر این صفحه کلید جداشدنی باشد باید در اطراف بورد آن شیارهایی را مشاهده کنید که به اندازه یک پیچ گوشتی فضا دارند. لپ تاپ خود را خاموش کنید، و به آرامی یک پیچ گوشتی مسطح و باریک را در شیارهای اطراف صفحه کلید فرو کنید. برای هریک از این شیارها، از پیچ گوشتی خود به عنوان اهرمی برای آزاد کردن گیره های آن استفاده کنید. صفحه کلید را بدون فشار زیاد و با دقت کامل از مادربورد جدا کنید، و آن را به آرامی در کنار لپ تاپ قرار دهید.
زمانی که رم قابل دیدن شد، یک عکس از آن با استفاده از گوشی خود بگیرید، تا بعداً به یاد داشته باشید که در زمان نصب رم جایگزین آن را بر روی چه شیاری و به چه صورت و در چه جهتی باید نصب کنید. در کامپیوترهای PC اگر شما دو یا چند رم را بخواهید نصب کنید، به احتمال زیاد این رم ها به صورت جفتی نصب می شوند.

اگر PC شما روشن نشد
اگر مشکل شما این است که کامپیوتر شما روشن نمی شود، باید بررسی کنید که آیا واقعاً مشکل از رم است. ابتدا اطراف و لبه های رم را فشار دهید تا مطمئن شوید به درستی در جای خود قرار گرفته است، سپس سعی کنید مجدداً PC خود را روشن کنید. اگر باز هم روشن نشد، به صورت کامل RAM را خارج کنید و رم ها را به صورت تکی تست کنید. این روش تنها زمانی جواب می دهد که شما چند رم بر روی سیستم خود داشته باشید. اگر کامپیوتر شما تنها دارای یک رم است، پس ما توصیه می کنیم که قبل از این که به فکر تعویض رم باشید، ابتدا مشکلات بالقوه و احتمالی را به خوبی بررسی کنید.
ابتدا همانطور که در تصاویر نشان داده شده است رم را خارج کنید. حال پایین ترین شماره شیار رم بر روی مادربورد خود را پیدا کنید. این شماره ها احتمالاً بر روی مادربورد نوشته شده اند، اما برای کسب اطمینان دفترچه راهنمای مادربورد را مطالعه کنید، همچنین دفترچه راهنمای لپ تاپ شما هم همین اطلاعات را در خود خواهد داشت. قطعه رم را در شیاری که شناسایی کرده اید نصب کنید، و موارد نصب را طبق تصاویر مقابل رعایت کنید.
حال کامپیوتر خود را مجدداً روشن کنید. اگر روشن شود، پس مشکل احتمالاً از یک رم دیگر نشأت گرفته است. این روند را تکرار کنید تا این که تمامی رم ها را بررسی کرده باشید و رم خراب را شناسایی کنید. برای جایگزین کردن رم خراب خود نکات زیر را دنبال کنید. اگر کامپیوتر شما باز هم روشن نشد، پس مشکل شما احتمالاً مربوط به مادربورد یا منبع تغذیه (PSU) می باشد.

تعمیر رم بعد از شناسایی یک خطا
اگر در ابزار عیب یابی رم یک خطا پیدا شد، عکس العملی که شما انجام می دهید بستگی به تعدا رم هایی دارد که بر روی سیستم نصب کرده اید. اگر یک رم دارید پس باید آن را عوض کنید. اگر دو رم دارید هردو را تعویض کنید و اگر بیش از دو رم دارید باید بررسی کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای انجام این کار، همه رم ها را طبق دستورالعمل های بر روی شکل از کامپیوتر خود جدا کنید، کمترین شماره شیار را بر روی مادربورد لپ تاپ یا PC خود پیدا کنید. طبق دستورالعمل ها یکی از این رم را نصب کنید، کامپیوتر خود را روشن کنید و این عیب یابی را مجدداً تکرار کنید و برای خود یادداشت کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای سیستم هایی که بیش از چهار رم دارند، زمانی که شما یک رم بی کیفیت نصب کرده اید به دنبال جفت آن باشید، زیرا هردو آن ها باید تعویض شوند. حال شما برای جایگزین کردن رم کامپیوتر خود آماده هستید.
جایگزین کردن RAM
زمانی که شما پی بردید که کدام یک از رم ها را باید تعویض کنید، باید آن را عوض کنید. به رمی که می خواهید آن را عوض کنید نگاه کنید تا بدانید که ظرفیت آن چقدر است و از چه نوعی است، اما اگر مطمئن نیستید می توانید شماره مدل آن را گوگل کنید. باید مطمئن شوید که رم جایگزین شما دارای ظرفیت مدنظر باشد. بیشترین مقدار رم را که دستورالعمل های مربوط به PC به شما گفته است رعایت کنید. راحت ترین روش برای یافتن رم های مناسب و سازگار با سیستم شما استفاده از ابزار Advisor tool (دانلود از سایت uk.crucial.com/gbr/en). با استفاده منوهای آبشاری شما می توانید سازنده PC یا لپ تاپ یا مادربورد خود و شماره مدل آن ها را وارد کنید و لیستی از رم های سازگار با این سیستم را دریافت کنید.
در این مقاله، با توجه به این که به جای ارتقاء، تعمیرات را پوشش می دهیم، راحت ترین کار این است که رمی را برای جایگزینی انتخاب کنید که دقیقاً با رم خراب شما منطبق باشد. پس مجموعه ای از رم ها را با همان ظرفیت و شماره شیار رم انتخاب کنید. نگران قیمت خرید این رم ها نباشید، زیرا گران ترین وحرفه ای ترین رم ها نیز تفاوت کمی را در عملکرد سیستم دارند. در تست های ما رم های ارزان قیمت هم دارای عملکرد خوبی بودند.
زمانی که این رم را انتخاب کردید، آن را به توجه به دستورالعمل هایی که گفتیم نصب کنید. از عکسی که در مراحل قبلی گرفتید به عنوان یک مرجع عینی برای نصب استفاده کنید تا مطمئن شودی که رم را دقیقاً در همان شیاری قرار داده اید که رم معیوب قرار داشته است. زمانی که کامپیوتر خود را روشن می کنید باید به تنظیمات BIOS بروید (این تنظیمات در کامپیوترهای جدیدتر UEFI نام دارد) تا برخی تغییرات را اعمال کنید. این به این دلیل است که کامپیتور به صورت پیش فرض و به دلایل سازگاری، از پایین ترین سرعت رم استفاده می کند. برای اینکه رم شما به صورت بهینه عمل کند باید برخی تنظیمات را در این جا تغییر دهید.
در حالت معمولی برای رفتن به BIOS کلید Del، F10 یا F12 را می زدید، اما بهتر است برای اطمینان منتظر مشاهده کردن یک پیام بر روی صفحه باشید یا اینکه برای جزئیات بیشتر به دفترچه دستورالعمل مراجعه کنید. به دنبال تنظیمات مربوط به حافظه و یک XMP (extreme Memory Profile) باشید. گزینه موردنظر را انتخاب کنید و اولین پروفایل را برای آن برگزینید. تنظیمات را ذخیره کنید و از BIOS خارج شوید، حال رم شما با سرعت بهینه و بیشترین عملکرد ممکن عمل خواهد کرد.

چگونه یک رم را جدا کنیم؟
خارج کردن یک رم بستگی به این دارد که دستگاه شما یک PC یا یک لپ تاپ است. در یک کامپیوتر دسکتاپ باید به دنبال گیره هایی در دو طرف رم بگردید و سپس آن ها را به طرف پایین فشار دهید و رم را جدا کنید (برخی از شیارها در بعضی مادربوردها تنها دارای یک عدد از این گیره ها هستند، پس باز کردن این رم ها ساده تر هم خواهد بود). رم را به صورت عمودی از کیس خارج کنید. همین کار را برای رم های دیگر نیز انجام دهید. در لپ تاپ ها، دو گیره رم را در جهت های مخالف فشار دهید، تا رم شما به صورت خودکار خارج شود. آن را از شیار جدا کنید و همین کار را برای بقیه رم ها نیز تکرار کنید.

چگونه یک رم را نصب کنیم؟
در کامپیوترهای دسکتاپ باید گیره های رم را به سمت پایین فشار دهید تا جا برای رم باز شود. رم را به صورت الاکلنگی در شیار قرار دهید (یعنی ابتدا یک طرف آن، و سپس طرف دیگر آن را فشار دهید) و با فشار آن را در جای مناسب قرار دهید. در رم لپ تاپ ها، شما باید رم را در یک زاویه ۳۰ درجه ای نصب کنید. گیره های آن را آزاد کنید و به آرامی رم را در جای مناسب قرار دهید. درنهایت، از بالای رم فشار وارد کنید تا گیره های آن به صورت خودکار قفل شوند.

 

هارد دیسک/ SSD

– عیب یابی
خطاها و مشکلات اصلی مربوط به هارد دیسک معمولاً به راحتی قابل تشخیص هستند، و زمانی که کامپیوتر شما نتواند این دیسک را پیدا کند یا ویندوز شما بوت نشود، این مشکل واضح است. یک صدای ناگهانی در درون این دیسک ها یکی از این علائم مشکل می باشد. در این وضعیت هیچ کاری از دست شما برنمی آید، و این تخیل سنتی که هارد خود را در درون فریزر قرار دهید، در این جا هیچ کمکی نمی کند. شما باید یک هارد دیسک جدید را بخرید و فایل های پشتیبان داده های خود را باز کنید، و مجدداً ویندوز خود را نصب کنید. اگر نسخه پشتیبان از اطلاعات قبلی خود تهیه نکرده اید، پس تعدادی از فایل های مهم خود را از دست داده اید، و باید هارد دیسک خراب خود را پیش یک متخصص بازیابی اطلاعات ببرید، اما آگاه باشید که این کار هزینه زیادی برای شما دارد.
اگر هارد دیسک شما کار می کند، به این معنی نیست که به زودی خراب نخواهد شد، و اگر برخی از صداهای قابل شنیدن از این هارد خارج شد باید بدانید که به زودی مشکلی برای آن ایجاد خواهد شد. یک صدای ناگهانی به صورت بوق یا صدای شبیه به سنگ زنی از هارد خود بشنوید به این معنی است که یک جای کار می لنگد.
البته این صداها همیشه هم قابل شنیدن نیستند، زیرا حافظهای SSD بدون صدا هستند، پس برای عیب یابی این حافظه ها باید تست های زیادی را به صورت مکرر انجام دهید. فناوری SMART (مخفف عبارت فناوری خودنظارتی، تحلیل و گزارشی) یک فناوری است که به صورت توکار در تمامی هارد دیسک ها و SSD ها تعبیه شده است. بر این اساس هر دیسک می تواند خودش را نظارت کند تا مشکلات پیش آمده در خود را پیدا کند. با استفاده از نرم افزار مناسب شما می توانید اطلاعات مربوط به SMART را بخوانید و در مورد خطای موجود در هارد دیسک خود یک هشدار را دریافت کنید. نرم افزار PassMark DiskCheckup را دانلود و نصب نمایید (www.passmark.com). این برنامه را اجرا کنید، و مشاهده می کنید که همه هارد دیسک های شما در زیر قسمت ‘SMART-enabled Devices’ لیست خواهند شد. یکی از این هارد دیسک ها را انتخاب کنید و بر روی سربرگ SMART Info کلیک کنید. باید همه مقادیر این قسمت برچسب ‘OK’ داشته باشند. اگر در این جا هشداری را مشاهده کردید، پس این نشانه ای است که هارد دیسک شما در حال از بین رفتن است. باید اطلاعات این هارد را پشتیبان گیری کرده و آن را عوض کنید.

-تعمیر
تمامی هارد دیسک های موجود در سیستم های دسکتاپ قابل جایگزینی هستند، و حتی بسیاری از هاردهای لپ تاپ نیز دارای این قابلیت هستند. استثناهای بزرگ در این زمینه دستگاه های اولترا-پرتابل و دستگاه های ۲-in-1 هستند زیرا معمولاً حافظه های SSD به مادربورد چسبیده است و برای جایگزین کردن آن باید با دقت در یک تعمیرگاه تخصصی یا توسط سازنده آن، بر روی آن کار شود.  اگر تست عیب یابی SMART شما هیچ خطایی را به شما نشان نداد، پس احتمالاً صداهای مزاحمی که از این دیسک شنیده بودید ناشی از لرزش های دیسک های مکانیکی این حافظه است. این لرزش ها به شدت بر روی کامپیوترهای PC تاثیر می گذارد. برای تلاش برای برطرف کردن این مشکل، می توانید PC خود را در صورتی که پشت به یک میز قرار داده شده باشد جابه جا کنید. اگر این کار هم کمکی نکرد، آنگاه قاب کیس خود را باز کنید و هارد خود را در داخل کیس محکم کنید. این محکم کردن ممکن است توسط پیچ های استاندارد، پیچ های انگشتی یا پیچ های فشاری انجام شود.
و اگر در تست عیب یابی SMART خطایی را پیدا کردید آنگاه هارد را جایگزین کنید و اطلاعات هارد قدیمی خود را به هارد جدید منتقل کنید. اگر هارد دیسک شما به طور کامل از کار افتاده است، شما باید این هارد را کاملاً عوض کنید و ویندوز خود را از ابتدا بر روی ان نصب کنید. نحوه انجام این کار هم بستگی به این دارد که شما این کار را بر روی یک لپ تاپ یا یک PC انجام می دهید.

یک هارد دیسک دسکتاپ را جایگزین کنید
جایگزین کردن یک درایو کامپیوتر در دسکتاپ آسان تر است، زیرا شما دارای یک کابل SATA برای جدا کردن هستید. اگر شما دارای یک کامپیوتر دسکتاپ هستید باید هارد دیسک یا حافظه SSD را خریداری کنید تا با آن جایگزین کنید. اگر می خواهید یک هارد درایو را که هنوز کار می کند ولی تست SMART را با موفقیت پشت سر نگذاشته است، راحت ترین کار این است که هاردی را خریداری کنید که نسبت به ظرفیت این هارد، ظرفیت مساوی یا بیشتر داشته باشد. شما می توانید این میزان ظرفیت را با رفتن به Computer در ویندوز، راست کلیک کردن بر روی هارد دیسک خود، و انتخاب Properties ببینید. در کادر محاوره ای که ظاهر خواهد شد می توانید قسمت ‘Used space’ را مشاهده کنید. اگر هارد دیسکی را خریداری کنید که ظرفیت کمتر از این هارد داشته باشد، شما باید برخی از فایل ها را پاک کنید تا بتوانید از ابزار Clone استفاده کنید.
اگر دیسک قدیمی شما قادر به انجام این کار نبود، شما می توانید هر هاردی را با اندازه دلخواه خریداری کنید. به عنوان یک توصیه یک هارد ۳٫۵inch 1TB WD Blue که قیمت ۴۵ پوند دارد و یک هارد ۲TB WD Blue با قیمت حدودا ۶۳ پوند گزینه های مناسبی هستند. یک هارد ۲۵۶GB 2.5inch Samsung 850 Pro SATA SSD در حدود ۱۲۰ پوند قیمت دارد.
زمانی که این هارد یا SSD را تهیه کردید باید آن را به وسیله یک کابل SATA به مادربورد وصل کنید. اگر هارد دیسک قدیمی شما از بین رفته است، کافی است آن را خارج کنید و از کابل های آن برای وصل کردن یک هارد جدید استفاده کنید و سپس یک ویندوز را از اول نصب کنید. اگر نیاز به تکثیر کردن هارد قدیمی خود دارید، پس باید هر دو هارد جدید و قدیم را به صورت همزمان به مادربورد وصل کنید. اگر کابل اضافی و زاپاس برای این کار ندارید، قرض گرفتن یکی از این کابل ها از یک درایو نوری مشکلی ایجاد نمی کند. فعلاً به فکر بستن هارد نباشید و آن را موقتاً در قاب قرار دهید تا کپی تمام شود.
کامپیوتر خود را روشن کنید و سپس برای کپی کردن اطلاعات از روی هارد قدیمی بر روی هارد جدید از دستورالعمل های مربوطه پیروی کنید. پس از اتمام این فرآیند، دیسک قدیمی خود را خارج کنید و هارد جدید را در جای خود نصب کنید. فراموش نکنید که اگر برای استفاده از یک کابل اضافی درایو نوری خود را قطع کرده اید مجدداً آن را وصل کنید.

جایگزین کردن یک هارد دیسک لپ تاپ
جایگزین کردن یک هارد در یک لپ تاپ کمی سخت است. ابتدا، باید این دیسک را پیدا کنید. اگر لپ تاپ شما دارای یک هارد قابل جایگزینی باشد این هارد در پشت صفحه اصلی آن در زیر لپ تاپ قرار خواهد داشت. معمولاً حفاظ مربوط به آن با یک یا دو پیچ بسته شده است. تمامی پیچ های موجود در آن ناحیه را باز کنید و دیسک را خارج کنید. شاید برای این کار لازم باشد که کابل SATA را از مادربورد جدا کنید. اگر این دیسک را مشاهده کردید آن را جدا کنید و بیرون بکشید.
حال ضخامت این درایو را اندازه گیری کنید: این بیشترین مقدار ضخامت هر درایو است که تعیین می کند چه چیزی را می توانید نصب کنید. معمولاً اکثر حافظه های SSD در اکثر لپ تاپ ها به سادگی جای می گیرند، اما برخی از هاردهای ضخیم تر ممکن است در لپ تاپ ها جای نگیرند. به عنوان یک راهنمایی، می توانید یک درایو با ضخامت بین ۷ تا ۹٫۵ میلی متر را انتخاب کنید.
شما می توانید درایوی را انتخاب کنید که از درایو قبلی شما نازک تر است. اگر لپ تاپ شما فاقد محفظه است، یک دیسک نازک تر ممکن است به صورت مناسب در لپ تاپ جا نشود و شما باید یک محفظه هارد دیسک را با قیمت ۵ پوند خریداری کنید. این محفظه برای جای گرفتن درایو فضایی را باز می کند.
اگر هارد درایو لپ تاپ شما کار می کند، درایو جدید شما باید از نظر اندازه حافظه ذخیره سازی با همان میزان یا بیشتر از آن باشد. شما می توانید از طریق گزینه Properties در Computer ببینید. در جعبه ای که ظاهر می شود شما فضای استفاده شده یا همان ‘Used space’ را مشاهده خواهید کرد. اگر هاردی را با اندازه حافظه کمتر خریداری کنید آن گاه مجبور خواهید شد که برخی از فایل ها را پاک کرده یا در جای دیگری پشتیبان گیری کنید تا بتوانید ابزار clone را بر روی آن نصب کنید.
اگر هارد دیسک لپ تاپ شما خراب شده است، شما می توانید آن را با درایوی با هر اندازه ای جایگزین کنید، و سپس مجبور خواهید بود که ویندوز را مجدداً نصب کنید. اگر قصد تکثیر کردن هارد خود را دارید، نیاز به یک تبدیل USB-to-SATA هم برای این کار دارید. درایوهای مدل StarTech External Hard Drive Docking Station با اندازه ۲٫۵ inch انتخاب خوبی برای شما خواهند بود.
زمانی که هارد درایو جدید به دست شما رسید، هارد دیسک جدید خود را به لپ تاپ وصل کرده و پیچ های آن را ببندید. سپس با دنبال کردن دستورالعمل ها تکثیر را انجام دهید. با اتمام این کار، حال باید هارد دیسک قدیمی خود را خارج کنید و آن را با هارد جدید جایگزین کنید. اگر دیسک قدیمی شما خراب شده است، آن را تعویض کنید و بعد از نصب هارد جدید ویندوز را مجدداً نصب کنید.

 

مادربورد/ MotherBoard

-عیب یابی
مشکل موجود در یک مادربورد از سخت ترین عیب یابی های موجود در یک کامپیوتر است، زیرا نشانه های آن شبیه به دیگر مشکلات در سیستم می باشند. معمولاً اگر مشکلی در مادربورد شما وجود داشته باشد، کامپیوتر شما یا روشن نمی شود یا این که با یک صفحه نمایش خاموش مواجه خواهید شد. با توجه به این که جایگزین کردن مادربورد کاری هزینه دار است، بهتر است اول دیگر مشکلات را بررسی کنید.
با دنبال کردن توصیه های ما در زمینه عیب یابی مربوط به رم، منبع تغذیه برق، کارت گرافیک، پردازنده و مانیتور در این مقاله، می توانید این مشکلات احتمالی را بررسی کنید. اگر بررسی این موارد مشکل را برطرف نکرد، پس قطعاً مشکل از مادربورد شما می باشد.

-تعمیر
ابتدا سعی کنید قاب کیس را باز کنید و تمامی کارت های توسعه را از روی مادربورد جدا کنید (همچنین اگر کارت گرافیک نیز دارید آن را نیز جدا کنید). برای باز کردن کارت گرافیک، باید گیره های آن را باز کنید و آن را بیرون بکشید. آن گاه تمامی دستگاه های خارجی اعم از صفحه کلید، ماوس، پرینتر و مانیتور را نیز خارج کنید. آن گاه کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر بوت انجام شد پس مشکل از یکی از کارت های توسعه یا دستگاه های خارجی شما بوده است. سپس کامپیوتر خود را خاموش کنید، سپس دستگاه های خارجی را مجدداً یکی یکی وصل کنید، تا بدانید که کدام یک از آن ها مشکل را ایجاد کرده است. سپس کارت های توسعه خود را دوباره نصب کنید و یکی یکی این کار را انجام دهید. این کارت ها را به نوبت در شیارهای آن ها قرار داده و گیره آن ها را ببندید. کامپیوتر را روشن کنید تا بدانید مشکل از کدام کارت توسعه است.
اگر بازهم نتوانید مشکل را حل کنید، پس بهتر است CMOS خود را ریست کنید. این کار تمامی تنظیمات BIOS را به حالت اول برمی گرداند پس بعد از این کار باید این تنظمیات را مجدداً پیکربندی کنید. برای این کار باید دفترچه راهنمای مادربورد خود را داشته باشید. برای این کار به دنبال دکمه مربوط به ریست بگردید و بعد از یافتن آن را فشار داده و نگه دارید. حال دکمه power کامپیوتر خود را فشار دهید. ممکن است فن ها کمی بچرخند، اما کامپیوتر شما درواقع روشن نمی شود. حال باتری CMOS را به جای خود برگردانید، یا این که دکمه ای را که فشار داده اید رها کنید.
حال کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر مشکلی نداشت، باید تنظیمات BIOS خود را مجدداً پیکربندی کنید. اگر مشکل برطرف نشد، آنگاه باید مادربورد خود را باید عوض کنید. برای این تعویض، شما باید مدل و شماره مادربورد قدیمی خود را بدانید. این عبارت ها باید بر روی خود بورد با خط درشت نوشته باشد ولی اگر هم نباشد این اعداد را بر روی دفترچه راهنمای آن پیدا خواهید کرد. راحت ترین کار این است که به دنبال برندهای معتبر برای تعویض بگردید، اگر این انتخاب برای شما سخت است، پس پس بهتر است شماره و مدل این بورد را گوگل کنید تا در سایت سازنده آن بوردهای دیگری را پیدا کنید. شما باید نوع سوکت، مانند LGA1151 برای اینتل، نوع چیپست استفاده شده، و اندازه بورد (مانند ATX یا microATX) را یادداشت کنید. بعداً می توانید از این اطلاعات برای پیدا کردن مادربورد مناسب از یک سازنده دیگر استفاده کنید. قبل از این که مادربورد را خریداری کنید، به وب سایت سازنده آن سری بزنید تا مطمئن شوید که مدلی که انتخاب کرده اید با پردازنده شما سازگاری داشته باشد.
برای خارج کردن مادربورد باید تمامی کابل هایی را که به آن وصل کرده اید جدا کنید، بعد از انجام این کار، باید پیچ هایی را که این مادربورد را در جای خود نگه داشته است باز کنید. به خوبی به دنبال این پیچ بگردید تا چیزی را جا نیندازید. با انجام این کار، مادربورد شل و رها خواهد شد، این بورد را به سمت جلوی کیس بکشید و آن را جدا کنید. راهنمایی های مربوط به رم را دنبال کنید و CPU را نیز به آرامی از آن خارج کنید. درنهایت، مادربورد جدید خود را باز کنید و قاب پشتی آن را باز کنید، تا بدانید که چگونه و در چه جهتی نصب می شود، آن گاه آن را در مکان خود فشار دهید تا در جای خود قرار گیرد.
مادربورد جدید را به سمت عقب کیس فشار دهید تا پورت های آن از قسمت پشتی کیس خارج شود. آن را در جای خود محکم کنید. سپس رم و پردازنده را به درستی در جای خود نصب کنید و تمامی کابل های موجود در کیس را مجدداً نصب کنید، و کامپیوتر را روشن کنید تا بتوانید تنظیمات BIOS را مجدداً پیکربندی کنید.

کامپیوتر خود را تعمیر کنید…

تعمیر کامپیوتر و لپ تاپ

 

​یک مشکلی که اکثریت قطعات الکترونیکی وجود دارد این است که زمانی که خراب می شود، عموماً تعویض آن ها ارزان تر از تعمیر آن ها برای شما خواهد بود. متاسفانه، PC خارج از این ماجرا می باشد و شما به راحتی می توانید کیت های آن را تعمیر کنید. این امر عمدتاً به لطف وجود ساختار ماژولار کامپیوترهای خانگی ممکن می باشد، یعنی به سازندگان یا حتی کاربران اجازه می دهد تا قطعاتی را از چند کمپانی مختلف بر روی بورد اصلی آن نصب کنند. همین انعطاف پذیری در PC باعث شده است که خارج کردن قطعات آن و قرار دادن یک قطعه جدید در آن کار آسانی باشد.
افرادی که لپ تاپ دارند تا این اندازه خوش شانس نیستند، اما بسیاری از مدل های لپ تاپ هم دارای مولفه های قابل تعویض بر روی خود هستند، مانند هارد دیسک ها، و حافظه رم، پس در لپ تاپ ها هم برخی تعمیرات امکان پذیر است.
ترفند واقعی این است که بدانیم دقیقاً کدام قطعه را بیرون بکشیم، یا این که کدام قسمت از نرم افزار را آپدیت کنیم، پس عیب یابی و  شناسایی مشکل نیز به همان اندازه تعمیر، یا حتی بیشتر از آن اهمیت دارد. در این مقاله، ما رایج ترین قطعاتی را که ممکن است در PC شما (یا در صورت امکان در لپ تاپ شما) دچار مشکل شوند، به شما معرفی کرده و نحوه تعمیر آنها را به شما آموزش خواهیم داد.
بسته به این که افرادی که این متن را می خوانند تا چه اندازه فنی باشند و با تعمیر و سخت افزار آشنایی داشته باشند، ما فرض را بر این قرار می دهیم که شما همه ترفندها و روش های معمول برای تعمیر سیستم خود را به کار گرفته اید، مثلاً فرض بر این است که از قبل سیستم عامل ویندوز خود را آپدیت کرده اید و درایورها و نرم افزار های نصب شده بر روی سیستم خود را آپدیت کرده اید. در عوض، ما به شما یاد می دهیم که چگونه به درستی یک مشکل یا نقص در سیستم را شناسایی کنید و گام هایی را که برای تعمیر و برطرف کردن مشکل موردنظر باید دنبال کنید، به شما معرفی خواهیم کرد، به طور کلی ابتدا عیب یابی و سپس تعمیر را خواهید آموخت.
قبل از دست زدن به هرکاری باید مطمئن شوید که الکتریسیته ساکن موجود در دست و بدن شما به قطعات موجود در سیستم شما آسیب نمی رساند. بعد از باز کردن قاب کیس کامپیوتر خود قبل از هر چیزی دست خود را با کمترین میزان لمس ممکن به قسمت لخت و رنگ نشده رادیاتور بر روی بورد بزنید تا بار الکتریسیته ساکن موجود در بدن شما تخلیه شود. دست بندهای پلاستیکی ضد الکتریسیته ساکن در این زمینه بهتر عمل می کنند و با چند پوند می توانید یک عدد از آن ها خریداری کنید.

 

واحد تغذیه برق (PSU)

– عیب یابی
واحد تغذیه برق (Power Supply Units) معمولاً دارای یک صدای بلند و سرسام آور و یک بوی زننده و تند است که از آن بیرون می آید. این صداها همچنین ممکن است به صورت صدای ناله حاصل از ناتوانی منبع تغذیه باشند، و حتی یک PSU می تواند بدون هیچ نشانی از آسیب از کار متوقف شود.
در هردوی این موارد چیزی که مشخص خواهد بود این است که PC شما دیگر روشن نمی شود. در یک لپ تاپ معمولاً می توان گفت اگر منبع تغذیه برق آن از کار افتاده باشد، چراغ مربوط به جعبه خارجی آن که از بیرون لپ تاپ مشخص است روشن نمی شود. ابتدا تعویض کابلی را که از بورد اصلی به این منبع متصل شده است، امتحان کنید. اگر موفق نشدید، شما می توانید یک آداپتور جدید را از کمپانی سازنده لپ تاپ خود خریداری کنید.
در PC ها، قبل از این که شما PSU را خارج کنید و دور بیاندازید، ابتدا کابل تغذیه آن را تعویض کنید شاید فیوز آن سوخته باشد و با این کار مشکل شما حل شود. عیب یابی بالاتر از این سطح کمی ترفندی و حرفه ای تر خواهد بود. یک PC که روشن نمی شود می تواند مشکل خود را از آسیب دیدن بورد اصلی (مادربورد) یا پردازنده گرفته باشد. طبق تجربه ای که ما در این زمینه داریم، در اکثر موارد این گونه که سیستم شما روشن نمی شود دلیل آن همان خرابی PSU است.
اگر با کار کردن با قطعات داخلی و باز و بسته کردن آن ها مشکلی ندارید و در این زمینه چیزی یاد گرفته اید، آنگاه می توانید یک تست ساده را انجام دهید، و یک گیره کاغذ (سنجاق) را در درون کانکتور ۲۴ پینی مادربورد وارد کنید تا روشن شود. اگر فن PSU شروع به چرخش کرد، آنگاه می توان گفت که احتمالاً مشکل از همان مادربورد شما است. اگر می خواهید ریسک انجام دادن این تست ساده را قبول کنید ما توصیه می کنیم که ابتدا تمامی مسیرهای مربوط به PSU به داخل کیس خود را قطع کنید (در بخش بعدی مربوط به تعمیر توضیح داده شده است). PC خود را خاموش کنید. کانکتور ۲۴ پین را روی مادربورد پیدا کنید و آن را با تصویری که در این جا قرار داده ایم مطابقت دهید تا مطمئن شوید. یک سنجاق (گیره کاغذ) را به درون آن وارد کنید (تمامی پوشش های پلاستیکی آن را بردارید تا رسانا شود) و سعی کنید پین های شماره ۱۶ و ۱۷ را به وسیله این سنجاق اتصال دهید. این کار باعث متصل کردن این دو پین به هم می شود، و PSU را برای شما روشن می کند، و این کار دقیقاً معادل این است که شما دکمه power را بر روی کیس فشار داده اید.
زمانی که گیره کاغذ در جای خودش قرار دارد، شما می توانید کانکتور ATX را به سمت پایین فشار داده و آن را متصل کنید، اما مطمئن شوید که هیچ جسم فلزی را لمس نمی کند. حال PC خود را روشن کنید تا ببینید که آیا PSU کار می کند یا خراب شده است.

– تعمیر
اگر مطمئن شدید که PSU خراب شده است، پس جایگزین کردن آن به این دلیل که رنج آور است کار سختی خواهد بود. بهتر است این کار را مرحله به مرحله انجام دهید. بدنه این منبع را کاملاً از روی کیس کامپیوتر خود جدا کنید و به برچسب روی منبع تغذیه نگاه کنید، زیرا نرخ خروجی برق را به شما نشان می دهد. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما ۵۵۰W یا کمتر است، منبع تغذیه EVGA Supernova G5 550W با قیمت ۸۰ پوند، یک انتخاب خوب برای جایگزینی خواهد بود. اگر نرخ خروجی منبع تغذیه شما بیشتر از ۵۵۰W است، مدل Corsair RM750i را با قیمت ۱۳۰ پوند تهیه کنید. به یاد داشته باشید از آنجا که این منبع نقش مهمی را در سیستم شما برعهده دارد هرگز منبع تغذیه ارزان قیمت و فاقد برند معتبر را خریداری نکنید. همچنین داخل PC خود عکس بگیرید تا به عنوان مرجع از آن استفاده کنید.
برای خارج کردن منبع تغذیه قدیمی خود ابتدا باید کابل های آن را قطع کنید. دو کابل بر روی مادربورد (یک کانکتور ۲۴ پین، یه علاوه یک کانکتور کمکی ۴ یا ۸ پین)؛ همچنین کانکتورهای SATA بر روی هردیسک، درایو SSD و درایوهای نوری، و یک یا دو کابل منتهی به کارت گرافیک همگی باید خارج شوند. به دنبال مکان های بگردید که کابل های تغذیه به بدنه کیس وصل شده اند، زیرا مجبورید این کابل ها را به وسیله یک قیچی قطع کنید. شاید مجبور باشید که طرف دیگر کیس را نیز باز کنید، زیرا اغلب سازندگان PC در این طرف کیس هم کابل هایی را وصل می کنند تا کابل های محکم نصب شوند.
زمانی که تمامی کابل ها را قطع کردید، پیچ های مربوط به منبع تغذیه را از پشت کیس باز کنید سپس منبع تغذیه را به سمت جلو کشیده و آن بیرون بیاورید. به جهتی که فن PSU اشاره کرده است توجه کنید، تا منبع تغذیه جدید خود را نیز به همان جهت بر روی کیس نصب کنید. این منبع جدید را در کیس قرار دهید و پیچ های آن را ببندید.
حال باید کابل ها را مجدداً وصل کنید. منبع تغذیه هایی که ما به شما توصیه می کنیم همگی ماژولار هستند، یعنی تنها کافی است کابل های ضروری را متصل کنید: دستورالعملی که در جعبه این منبع تغذیه قرار دارد نحوه وصل کردن کابل ها را به شما می آموزد. راهنمای تصویری این دفترچه را دنبال کنید تا بتوانید تمامی کابل های برق را به درستی وصل کنید. نگران نباشید، کانکتورهای برق تنها از یک طریق متصل می شوند، پس امکان ندارد که اشتباه وصل کنید. با اتمام این فرآیند کامپیوتر را روشن کنید.

 

حافظه رم (RAM)

– عیب یابی
مشکلات RAM می توانند واقعاً دردسرساز باشند، و اثرات خرابی آن بسته به نوع مشکل قطعه شما می توانند متفاوت باشند. زمانی که RAM یک مشکل اساسی دارد ممکن است کامپیوتر شما اصلاً روشن نشود، یا شاید فن های شما بچرخند ولی مانیتور شما روشن نشود. این نوع مشکلات معمولاً کم اتفاق می افتند و معمولاً رم های بی کیفیت به این گونه خرابی های ناگهانی دچار می شوند. خوشبختانه هر دو نوع این مشکلات کاملاً سرراست هستند و برطرف می شوند.
اگر کامپیوتر شما کلاً روشن نمی شود، پس مستقیماً به مطالعه قسمت تعمیر رم بپردازید. اگر این مشکلات به صورت تصادفی برای رم شما پیش می آیند، باید یک تست عیب یابی برای حافظه خود اجرا کنید. خوشبختانه ویندوز دارای یک ابزار توکار است که در این قسمت کمک می کند. بر روی منوی Start کلیک کنید و عبارت ‘memory’ را تایپ کنید، سپس گزینه Windows Memory Diagnostic را باز کنید. در جعبه محاوره ای که باز می شود، بر روی گزینه “Restart now and check for problems” کلیک کنید تا کامپیوتر شما از نو روشن شده و به صورت خودکار این مشکلات را بررسی کند. زمانی که این تست کامل شود کامپیوتر خود به خود restart می شود. اگر خطایی یافت شود یک پیام دریافت می کنید که خطا را به شما گزارش می دهد، اگر دریافت نکردید، یعنی RAM شما مشکلی ندارد و مشکل PC شما از جای دیگری است.

– تعمیر
در تمامی لپ تاپ ها و PC ها در صورتی که مشکلی برای رم آن ها ایجاد شود می توانیم آن را برطرف کنیم. ابتدا میزان رم خود را بنویسید. در ویندوز به Control Panel بروید، System سپس Security و مجدداً System را انتخاب کنید، تا رم شما در لیستی در زیر قسمت ‘Installed memory (RAM)’ ظاهر شود. حال شما می توانید رم کامپیوتر خود را ببیند. در PC ها، شما باید قاب کیس را کاملاً باز کنید. در لپ تاپ ها، دسترسی به رم بستگی به این دارد که رم قابل دسترسی باشد یا نه. معمولاً لپ تاپ های اولترا-پرتابل و قابل تبدیل (هم لپ تاپ و هم تبلت) رم خود را به مادربورد وصل کرده اند و هیچ امکانی را برای انجام خدماتی مانند تعویض کردن برای کاربر قرار نداده اند.
در لپ تاپ ها، رم یا در زیر صفحه کلید قرار داده شده است یا در زیر لپ تاپ تعبیه شده است. ابتدا قسمت زیرین لپ تاپ خود را بررسی کنید و به دنبال یک پنل کوچک بگردید. تمامی پیچ های این پنل را باز کنید و سپس پنل را جدا کنید تا رم را مشاهده کنید. اگر در زیر لپ تاپ پنلی وجود نداشته باشد پس احتمالاً رم در زیر صفحه کلید قرار دارد. اگر این صفحه کلید جداشدنی باشد باید در اطراف بورد آن شیارهایی را مشاهده کنید که به اندازه یک پیچ گوشتی فضا دارند. لپ تاپ خود را خاموش کنید، و به آرامی یک پیچ گوشتی مسطح و باریک را در شیارهای اطراف صفحه کلید فرو کنید. برای هریک از این شیارها، از پیچ گوشتی خود به عنوان اهرمی برای آزاد کردن گیره های آن استفاده کنید. صفحه کلید را بدون فشار زیاد و با دقت کامل از مادربورد جدا کنید، و آن را به آرامی در کنار لپ تاپ قرار دهید.
زمانی که رم قابل دیدن شد، یک عکس از آن با استفاده از گوشی خود بگیرید، تا بعداً به یاد داشته باشید که در زمان نصب رم جایگزین آن را بر روی چه شیاری و به چه صورت و در چه جهتی باید نصب کنید. در کامپیوترهای PC اگر شما دو یا چند رم را بخواهید نصب کنید، به احتمال زیاد این رم ها به صورت جفتی نصب می شوند.

اگر PC شما روشن نشد
اگر مشکل شما این است که کامپیوتر شما روشن نمی شود، باید بررسی کنید که آیا واقعاً مشکل از رم است. ابتدا اطراف و لبه های رم را فشار دهید تا مطمئن شوید به درستی در جای خود قرار گرفته است، سپس سعی کنید مجدداً PC خود را روشن کنید. اگر باز هم روشن نشد، به صورت کامل RAM را خارج کنید و رم ها را به صورت تکی تست کنید. این روش تنها زمانی جواب می دهد که شما چند رم بر روی سیستم خود داشته باشید. اگر کامپیوتر شما تنها دارای یک رم است، پس ما توصیه می کنیم که قبل از این که به فکر تعویض رم باشید، ابتدا مشکلات بالقوه و احتمالی را به خوبی بررسی کنید.
ابتدا همانطور که در تصاویر نشان داده شده است رم را خارج کنید. حال پایین ترین شماره شیار رم بر روی مادربورد خود را پیدا کنید. این شماره ها احتمالاً بر روی مادربورد نوشته شده اند، اما برای کسب اطمینان دفترچه راهنمای مادربورد را مطالعه کنید، همچنین دفترچه راهنمای لپ تاپ شما هم همین اطلاعات را در خود خواهد داشت. قطعه رم را در شیاری که شناسایی کرده اید نصب کنید، و موارد نصب را طبق تصاویر مقابل رعایت کنید.
حال کامپیوتر خود را مجدداً روشن کنید. اگر روشن شود، پس مشکل احتمالاً از یک رم دیگر نشأت گرفته است. این روند را تکرار کنید تا این که تمامی رم ها را بررسی کرده باشید و رم خراب را شناسایی کنید. برای جایگزین کردن رم خراب خود نکات زیر را دنبال کنید. اگر کامپیوتر شما باز هم روشن نشد، پس مشکل شما احتمالاً مربوط به مادربورد یا منبع تغذیه (PSU) می باشد.

تعمیر رم بعد از شناسایی یک خطا
اگر در ابزار عیب یابی رم یک خطا پیدا شد، عکس العملی که شما انجام می دهید بستگی به تعدا رم هایی دارد که بر روی سیستم نصب کرده اید. اگر یک رم دارید پس باید آن را عوض کنید. اگر دو رم دارید هردو را تعویض کنید و اگر بیش از دو رم دارید باید بررسی کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای انجام این کار، همه رم ها را طبق دستورالعمل های بر روی شکل از کامپیوتر خود جدا کنید، کمترین شماره شیار را بر روی مادربورد لپ تاپ یا PC خود پیدا کنید. طبق دستورالعمل ها یکی از این رم را نصب کنید، کامپیوتر خود را روشن کنید و این عیب یابی را مجدداً تکرار کنید و برای خود یادداشت کنید که کدام یک از رم ها مشکل دارند. برای سیستم هایی که بیش از چهار رم دارند، زمانی که شما یک رم بی کیفیت نصب کرده اید به دنبال جفت آن باشید، زیرا هردو آن ها باید تعویض شوند. حال شما برای جایگزین کردن رم کامپیوتر خود آماده هستید.
جایگزین کردن RAM
زمانی که شما پی بردید که کدام یک از رم ها را باید تعویض کنید، باید آن را عوض کنید. به رمی که می خواهید آن را عوض کنید نگاه کنید تا بدانید که ظرفیت آن چقدر است و از چه نوعی است، اما اگر مطمئن نیستید می توانید شماره مدل آن را گوگل کنید. باید مطمئن شوید که رم جایگزین شما دارای ظرفیت مدنظر باشد. بیشترین مقدار رم را که دستورالعمل های مربوط به PC به شما گفته است رعایت کنید. راحت ترین روش برای یافتن رم های مناسب و سازگار با سیستم شما استفاده از ابزار Advisor tool (دانلود از سایت uk.crucial.com/gbr/en). با استفاده منوهای آبشاری شما می توانید سازنده PC یا لپ تاپ یا مادربورد خود و شماره مدل آن ها را وارد کنید و لیستی از رم های سازگار با این سیستم را دریافت کنید.
در این مقاله، با توجه به این که به جای ارتقاء، تعمیرات را پوشش می دهیم، راحت ترین کار این است که رمی را برای جایگزینی انتخاب کنید که دقیقاً با رم خراب شما منطبق باشد. پس مجموعه ای از رم ها را با همان ظرفیت و شماره شیار رم انتخاب کنید. نگران قیمت خرید این رم ها نباشید، زیرا گران ترین وحرفه ای ترین رم ها نیز تفاوت کمی را در عملکرد سیستم دارند. در تست های ما رم های ارزان قیمت هم دارای عملکرد خوبی بودند.
زمانی که این رم را انتخاب کردید، آن را به توجه به دستورالعمل هایی که گفتیم نصب کنید. از عکسی که در مراحل قبلی گرفتید به عنوان یک مرجع عینی برای نصب استفاده کنید تا مطمئن شودی که رم را دقیقاً در همان شیاری قرار داده اید که رم معیوب قرار داشته است. زمانی که کامپیوتر خود را روشن می کنید باید به تنظیمات BIOS بروید (این تنظیمات در کامپیوترهای جدیدتر UEFI نام دارد) تا برخی تغییرات را اعمال کنید. این به این دلیل است که کامپیتور به صورت پیش فرض و به دلایل سازگاری، از پایین ترین سرعت رم استفاده می کند. برای اینکه رم شما به صورت بهینه عمل کند باید برخی تنظیمات را در این جا تغییر دهید.
در حالت معمولی برای رفتن به BIOS کلید Del، F10 یا F12 را می زدید، اما بهتر است برای اطمینان منتظر مشاهده کردن یک پیام بر روی صفحه باشید یا اینکه برای جزئیات بیشتر به دفترچه دستورالعمل مراجعه کنید. به دنبال تنظیمات مربوط به حافظه و یک XMP (extreme Memory Profile) باشید. گزینه موردنظر را انتخاب کنید و اولین پروفایل را برای آن برگزینید. تنظیمات را ذخیره کنید و از BIOS خارج شوید، حال رم شما با سرعت بهینه و بیشترین عملکرد ممکن عمل خواهد کرد.

چگونه یک رم را جدا کنیم؟
خارج کردن یک رم بستگی به این دارد که دستگاه شما یک PC یا یک لپ تاپ است. در یک کامپیوتر دسکتاپ باید به دنبال گیره هایی در دو طرف رم بگردید و سپس آن ها را به طرف پایین فشار دهید و رم را جدا کنید (برخی از شیارها در بعضی مادربوردها تنها دارای یک عدد از این گیره ها هستند، پس باز کردن این رم ها ساده تر هم خواهد بود). رم را به صورت عمودی از کیس خارج کنید. همین کار را برای رم های دیگر نیز انجام دهید. در لپ تاپ ها، دو گیره رم را در جهت های مخالف فشار دهید، تا رم شما به صورت خودکار خارج شود. آن را از شیار جدا کنید و همین کار را برای بقیه رم ها نیز تکرار کنید.

چگونه یک رم را نصب کنیم؟
در کامپیوترهای دسکتاپ باید گیره های رم را به سمت پایین فشار دهید تا جا برای رم باز شود. رم را به صورت الاکلنگی در شیار قرار دهید (یعنی ابتدا یک طرف آن، و سپس طرف دیگر آن را فشار دهید) و با فشار آن را در جای مناسب قرار دهید. در رم لپ تاپ ها، شما باید رم را در یک زاویه ۳۰ درجه ای نصب کنید. گیره های آن را آزاد کنید و به آرامی رم را در جای مناسب قرار دهید. درنهایت، از بالای رم فشار وارد کنید تا گیره های آن به صورت خودکار قفل شوند.

 

هارد دیسک/ SSD

– عیب یابی
خطاها و مشکلات اصلی مربوط به هارد دیسک معمولاً به راحتی قابل تشخیص هستند، و زمانی که کامپیوتر شما نتواند این دیسک را پیدا کند یا ویندوز شما بوت نشود، این مشکل واضح است. یک صدای ناگهانی در درون این دیسک ها یکی از این علائم مشکل می باشد. در این وضعیت هیچ کاری از دست شما برنمی آید، و این تخیل سنتی که هارد خود را در درون فریزر قرار دهید، در این جا هیچ کمکی نمی کند. شما باید یک هارد دیسک جدید را بخرید و فایل های پشتیبان داده های خود را باز کنید، و مجدداً ویندوز خود را نصب کنید. اگر نسخه پشتیبان از اطلاعات قبلی خود تهیه نکرده اید، پس تعدادی از فایل های مهم خود را از دست داده اید، و باید هارد دیسک خراب خود را پیش یک متخصص بازیابی اطلاعات ببرید، اما آگاه باشید که این کار هزینه زیادی برای شما دارد.
اگر هارد دیسک شما کار می کند، به این معنی نیست که به زودی خراب نخواهد شد، و اگر برخی از صداهای قابل شنیدن از این هارد خارج شد باید بدانید که به زودی مشکلی برای آن ایجاد خواهد شد. یک صدای ناگهانی به صورت بوق یا صدای شبیه به سنگ زنی از هارد خود بشنوید به این معنی است که یک جای کار می لنگد.
البته این صداها همیشه هم قابل شنیدن نیستند، زیرا حافظهای SSD بدون صدا هستند، پس برای عیب یابی این حافظه ها باید تست های زیادی را به صورت مکرر انجام دهید. فناوری SMART (مخفف عبارت فناوری خودنظارتی، تحلیل و گزارشی) یک فناوری است که به صورت توکار در تمامی هارد دیسک ها و SSD ها تعبیه شده است. بر این اساس هر دیسک می تواند خودش را نظارت کند تا مشکلات پیش آمده در خود را پیدا کند. با استفاده از نرم افزار مناسب شما می توانید اطلاعات مربوط به SMART را بخوانید و در مورد خطای موجود در هارد دیسک خود یک هشدار را دریافت کنید. نرم افزار PassMark DiskCheckup را دانلود و نصب نمایید (www.passmark.com). این برنامه را اجرا کنید، و مشاهده می کنید که همه هارد دیسک های شما در زیر قسمت ‘SMART-enabled Devices’ لیست خواهند شد. یکی از این هارد دیسک ها را انتخاب کنید و بر روی سربرگ SMART Info کلیک کنید. باید همه مقادیر این قسمت برچسب ‘OK’ داشته باشند. اگر در این جا هشداری را مشاهده کردید، پس این نشانه ای است که هارد دیسک شما در حال از بین رفتن است. باید اطلاعات این هارد را پشتیبان گیری کرده و آن را عوض کنید.

-تعمیر
تمامی هارد دیسک های موجود در سیستم های دسکتاپ قابل جایگزینی هستند، و حتی بسیاری از هاردهای لپ تاپ نیز دارای این قابلیت هستند. استثناهای بزرگ در این زمینه دستگاه های اولترا-پرتابل و دستگاه های ۲-in-1 هستند زیرا معمولاً حافظه های SSD به مادربورد چسبیده است و برای جایگزین کردن آن باید با دقت در یک تعمیرگاه تخصصی یا توسط سازنده آن، بر روی آن کار شود.  اگر تست عیب یابی SMART شما هیچ خطایی را به شما نشان نداد، پس احتمالاً صداهای مزاحمی که از این دیسک شنیده بودید ناشی از لرزش های دیسک های مکانیکی این حافظه است. این لرزش ها به شدت بر روی کامپیوترهای PC تاثیر می گذارد. برای تلاش برای برطرف کردن این مشکل، می توانید PC خود را در صورتی که پشت به یک میز قرار داده شده باشد جابه جا کنید. اگر این کار هم کمکی نکرد، آنگاه قاب کیس خود را باز کنید و هارد خود را در داخل کیس محکم کنید. این محکم کردن ممکن است توسط پیچ های استاندارد، پیچ های انگشتی یا پیچ های فشاری انجام شود.
و اگر در تست عیب یابی SMART خطایی را پیدا کردید آنگاه هارد را جایگزین کنید و اطلاعات هارد قدیمی خود را به هارد جدید منتقل کنید. اگر هارد دیسک شما به طور کامل از کار افتاده است، شما باید این هارد را کاملاً عوض کنید و ویندوز خود را از ابتدا بر روی ان نصب کنید. نحوه انجام این کار هم بستگی به این دارد که شما این کار را بر روی یک لپ تاپ یا یک PC انجام می دهید.

یک هارد دیسک دسکتاپ را جایگزین کنید
جایگزین کردن یک درایو کامپیوتر در دسکتاپ آسان تر است، زیرا شما دارای یک کابل SATA برای جدا کردن هستید. اگر شما دارای یک کامپیوتر دسکتاپ هستید باید هارد دیسک یا حافظه SSD را خریداری کنید تا با آن جایگزین کنید. اگر می خواهید یک هارد درایو را که هنوز کار می کند ولی تست SMART را با موفقیت پشت سر نگذاشته است، راحت ترین کار این است که هاردی را خریداری کنید که نسبت به ظرفیت این هارد، ظرفیت مساوی یا بیشتر داشته باشد. شما می توانید این میزان ظرفیت را با رفتن به Computer در ویندوز، راست کلیک کردن بر روی هارد دیسک خود، و انتخاب Properties ببینید. در کادر محاوره ای که ظاهر خواهد شد می توانید قسمت ‘Used space’ را مشاهده کنید. اگر هارد دیسکی را خریداری کنید که ظرفیت کمتر از این هارد داشته باشد، شما باید برخی از فایل ها را پاک کنید تا بتوانید از ابزار Clone استفاده کنید.
اگر دیسک قدیمی شما قادر به انجام این کار نبود، شما می توانید هر هاردی را با اندازه دلخواه خریداری کنید. به عنوان یک توصیه یک هارد ۳٫۵inch 1TB WD Blue که قیمت ۴۵ پوند دارد و یک هارد ۲TB WD Blue با قیمت حدودا ۶۳ پوند گزینه های مناسبی هستند. یک هارد ۲۵۶GB 2.5inch Samsung 850 Pro SATA SSD در حدود ۱۲۰ پوند قیمت دارد.
زمانی که این هارد یا SSD را تهیه کردید باید آن را به وسیله یک کابل SATA به مادربورد وصل کنید. اگر هارد دیسک قدیمی شما از بین رفته است، کافی است آن را خارج کنید و از کابل های آن برای وصل کردن یک هارد جدید استفاده کنید و سپس یک ویندوز را از اول نصب کنید. اگر نیاز به تکثیر کردن هارد قدیمی خود دارید، پس باید هر دو هارد جدید و قدیم را به صورت همزمان به مادربورد وصل کنید. اگر کابل اضافی و زاپاس برای این کار ندارید، قرض گرفتن یکی از این کابل ها از یک درایو نوری مشکلی ایجاد نمی کند. فعلاً به فکر بستن هارد نباشید و آن را موقتاً در قاب قرار دهید تا کپی تمام شود.
کامپیوتر خود را روشن کنید و سپس برای کپی کردن اطلاعات از روی هارد قدیمی بر روی هارد جدید از دستورالعمل های مربوطه پیروی کنید. پس از اتمام این فرآیند، دیسک قدیمی خود را خارج کنید و هارد جدید را در جای خود نصب کنید. فراموش نکنید که اگر برای استفاده از یک کابل اضافی درایو نوری خود را قطع کرده اید مجدداً آن را وصل کنید.

جایگزین کردن یک هارد دیسک لپ تاپ
جایگزین کردن یک هارد در یک لپ تاپ کمی سخت است. ابتدا، باید این دیسک را پیدا کنید. اگر لپ تاپ شما دارای یک هارد قابل جایگزینی باشد این هارد در پشت صفحه اصلی آن در زیر لپ تاپ قرار خواهد داشت. معمولاً حفاظ مربوط به آن با یک یا دو پیچ بسته شده است. تمامی پیچ های موجود در آن ناحیه را باز کنید و دیسک را خارج کنید. شاید برای این کار لازم باشد که کابل SATA را از مادربورد جدا کنید. اگر این دیسک را مشاهده کردید آن را جدا کنید و بیرون بکشید.
حال ضخامت این درایو را اندازه گیری کنید: این بیشترین مقدار ضخامت هر درایو است که تعیین می کند چه چیزی را می توانید نصب کنید. معمولاً اکثر حافظه های SSD در اکثر لپ تاپ ها به سادگی جای می گیرند، اما برخی از هاردهای ضخیم تر ممکن است در لپ تاپ ها جای نگیرند. به عنوان یک راهنمایی، می توانید یک درایو با ضخامت بین ۷ تا ۹٫۵ میلی متر را انتخاب کنید.
شما می توانید درایوی را انتخاب کنید که از درایو قبلی شما نازک تر است. اگر لپ تاپ شما فاقد محفظه است، یک دیسک نازک تر ممکن است به صورت مناسب در لپ تاپ جا نشود و شما باید یک محفظه هارد دیسک را با قیمت ۵ پوند خریداری کنید. این محفظه برای جای گرفتن درایو فضایی را باز می کند.
اگر هارد درایو لپ تاپ شما کار می کند، درایو جدید شما باید از نظر اندازه حافظه ذخیره سازی با همان میزان یا بیشتر از آن باشد. شما می توانید از طریق گزینه Properties در Computer ببینید. در جعبه ای که ظاهر می شود شما فضای استفاده شده یا همان ‘Used space’ را مشاهده خواهید کرد. اگر هاردی را با اندازه حافظه کمتر خریداری کنید آن گاه مجبور خواهید شد که برخی از فایل ها را پاک کرده یا در جای دیگری پشتیبان گیری کنید تا بتوانید ابزار clone را بر روی آن نصب کنید.
اگر هارد دیسک لپ تاپ شما خراب شده است، شما می توانید آن را با درایوی با هر اندازه ای جایگزین کنید، و سپس مجبور خواهید بود که ویندوز را مجدداً نصب کنید. اگر قصد تکثیر کردن هارد خود را دارید، نیاز به یک تبدیل USB-to-SATA هم برای این کار دارید. درایوهای مدل StarTech External Hard Drive Docking Station با اندازه ۲٫۵ inch انتخاب خوبی برای شما خواهند بود.
زمانی که هارد درایو جدید به دست شما رسید، هارد دیسک جدید خود را به لپ تاپ وصل کرده و پیچ های آن را ببندید. سپس با دنبال کردن دستورالعمل ها تکثیر را انجام دهید. با اتمام این کار، حال باید هارد دیسک قدیمی خود را خارج کنید و آن را با هارد جدید جایگزین کنید. اگر دیسک قدیمی شما خراب شده است، آن را تعویض کنید و بعد از نصب هارد جدید ویندوز را مجدداً نصب کنید.

 

مادربورد/ MotherBoard

-عیب یابی
مشکل موجود در یک مادربورد از سخت ترین عیب یابی های موجود در یک کامپیوتر است، زیرا نشانه های آن شبیه به دیگر مشکلات در سیستم می باشند. معمولاً اگر مشکلی در مادربورد شما وجود داشته باشد، کامپیوتر شما یا روشن نمی شود یا این که با یک صفحه نمایش خاموش مواجه خواهید شد. با توجه به این که جایگزین کردن مادربورد کاری هزینه دار است، بهتر است اول دیگر مشکلات را بررسی کنید.
با دنبال کردن توصیه های ما در زمینه عیب یابی مربوط به رم، منبع تغذیه برق، کارت گرافیک، پردازنده و مانیتور در این مقاله، می توانید این مشکلات احتمالی را بررسی کنید. اگر بررسی این موارد مشکل را برطرف نکرد، پس قطعاً مشکل از مادربورد شما می باشد.

-تعمیر
ابتدا سعی کنید قاب کیس را باز کنید و تمامی کارت های توسعه را از روی مادربورد جدا کنید (همچنین اگر کارت گرافیک نیز دارید آن را نیز جدا کنید). برای باز کردن کارت گرافیک، باید گیره های آن را باز کنید و آن را بیرون بکشید. آن گاه تمامی دستگاه های خارجی اعم از صفحه کلید، ماوس، پرینتر و مانیتور را نیز خارج کنید. آن گاه کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر بوت انجام شد پس مشکل از یکی از کارت های توسعه یا دستگاه های خارجی شما بوده است. سپس کامپیوتر خود را خاموش کنید، سپس دستگاه های خارجی را مجدداً یکی یکی وصل کنید، تا بدانید که کدام یک از آن ها مشکل را ایجاد کرده است. سپس کارت های توسعه خود را دوباره نصب کنید و یکی یکی این کار را انجام دهید. این کارت ها را به نوبت در شیارهای آن ها قرار داده و گیره آن ها را ببندید. کامپیوتر را روشن کنید تا بدانید مشکل از کدام کارت توسعه است.
اگر بازهم نتوانید مشکل را حل کنید، پس بهتر است CMOS خود را ریست کنید. این کار تمامی تنظیمات BIOS را به حالت اول برمی گرداند پس بعد از این کار باید این تنظمیات را مجدداً پیکربندی کنید. برای این کار باید دفترچه راهنمای مادربورد خود را داشته باشید. برای این کار به دنبال دکمه مربوط به ریست بگردید و بعد از یافتن آن را فشار داده و نگه دارید. حال دکمه power کامپیوتر خود را فشار دهید. ممکن است فن ها کمی بچرخند، اما کامپیوتر شما درواقع روشن نمی شود. حال باتری CMOS را به جای خود برگردانید، یا این که دکمه ای را که فشار داده اید رها کنید.
حال کامپیوتر خود را روشن کنید، اگر مشکلی نداشت، باید تنظیمات BIOS خود را مجدداً پیکربندی کنید. اگر مشکل برطرف نشد، آنگاه باید مادربورد خود را باید عوض کنید. برای این تعویض، شما باید مدل و شماره مادربورد قدیمی خود را بدانید. این عبارت ها باید بر روی خود بورد با خط درشت نوشته باشد ولی اگر هم نباشد این اعداد را بر روی دفترچه راهنمای آن پیدا خواهید کرد. راحت ترین کار این است که به دنبال برندهای معتبر برای تعویض بگردید، اگر این انتخاب برای شما سخت است، پس پس بهتر است شماره و مدل این بورد را گوگل کنید تا در سایت سازنده آن بوردهای دیگری را پیدا کنید. شما باید نوع سوکت، مانند LGA1151 برای اینتل، نوع چیپست استفاده شده، و اندازه بورد (مانند ATX یا microATX) را یادداشت کنید. بعداً می توانید از این اطلاعات برای پیدا کردن مادربورد مناسب از یک سازنده دیگر استفاده کنید. قبل از این که مادربورد را خریداری کنید، به وب سایت سازنده آن سری بزنید تا مطمئن شوید که مدلی که انتخاب کرده اید با پردازنده شما سازگاری داشته باشد.
برای خارج کردن مادربورد باید تمامی کابل هایی را که به آن وصل کرده اید جدا کنید، بعد از انجام این کار، باید پیچ هایی را که این مادربورد را در جای خود نگه داشته است باز کنید. به خوبی به دنبال این پیچ بگردید تا چیزی را جا نیندازید. با انجام این کار، مادربورد شل و رها خواهد شد، این بورد را به سمت جلوی کیس بکشید و آن را جدا کنید. راهنمایی های مربوط به رم را دنبال کنید و CPU را نیز به آرامی از آن خارج کنید. درنهایت، مادربورد جدید خود را باز کنید و قاب پشتی آن را باز کنید، تا بدانید که چگونه و در چه جهتی نصب می شود، آن گاه آن را در مکان خود فشار دهید تا در جای خود قرار گیرد.
مادربورد جدید را به سمت عقب کیس فشار دهید تا پورت های آن از قسمت پشتی کیس خارج شود. آن را در جای خود محکم کنید. سپس رم و پردازنده را به درستی در جای خود نصب کنید و تمامی کابل های موجود در کیس را مجدداً نصب کنید، و کامپیوتر را روشن کنید تا بتوانید تنظیمات BIOS را مجدداً پیکربندی کنید.

راهنمای خرید دوربین مداربسته

در بازار مدل های مختلف دوربین مداربسته وجود دارد که یک خرید خوب در این زمینه نیازمند داشتن اطلاعات  کامل و شناخت از نوع دوربین مداربسته و همچنین اطلاع کامل از نیاز خود است. باید بدانید که دوربین مورد نیاز شما چه ویژگی های باید داشته باشد. چه محدود ای را می خواهید پوشش دهید. برد آن چقدر باشد. قابلیت دید در شب، تکنولوژی و برنده سازنده آن مواردی هستند که در هنگام خرید دوربین باید در نظر گرفت.

برای خرید دوربین مداربسته ابتدا بررسی و دریافت مشاوره و آگاهی از ویژگی ها و مشخصات دوربین ها همچنین قیمت آنها  ، سپس انتخاب دوربین مناسب با مکان و نیاز شما و سپس نسبت به انتخاب و خرید آن اقدام کرد.

در این مقاله راهنمای خرید دوربین مداربسته به طور کامل به بررسی این موارد پرداخته می شود تا بتوانید یک دوربین مدار بسته خوب، متناسب با نیاز شما و با قیمت مناسب خریداری کرد.

۱- نوع دوربین

اولین چیزی که برای خرید یک دوربین مداربسته خوب در نظر گرفت شناخت از نوع دوربین است. مدل های مختلف دوربین مداربسته HD ، دوربین مداربسته IP تحت شبکه که هر کدام مدل های شامل مدل های بولت، دام، اسپید دام هستند. دوربین های مداربسته HD کیفیت تصویر و قدرت زوم بالاتری دارند.

دوربین مداربسته دام:

​

دوربین مداربسته دام به صورت گنبدی شکل و نیم دایره هستند. این نوع دوربین ها استفاده بیشتری دارند. چرا که کمتر دیده می شوند. همچنین برای فضاهای داخلی مثلا داخل فروشگاه، محیط خانه و سایر مکان های داخلی مناسب هستند. همچنین زاویه دید بالایی دارند.

دوربین مداربسته بولت:

​

نامگذاری این نوع دوربین به این نام بخاطر شکل استوانه ای و مخروطی آنهاست. برای دیدن فواصل طولانی از این نوع دوربین ها استفاده می شوند. بر عکس دوربین مداربسته دام این نوع دوربین قابل چرخش، و زوم را ندارند. کاربرد این نوع دوربین ها برای مکان های بیرونی و پوشش مناطق با وسعت بالاتر هست. همچنین بخاطر محافظ قوی که دارند در برابر شرایط آب و هوایی مختلف سرما، گرما و باران مقاوم و ضد آب هستند.

دوربین مداربسته اسپد دام:

​

این نوع دستگاه مدل دیگری از دوربین دام هستند. تنها تفاوتشان قابلیت چرخش، گردش، زوم سریع در مدل اسپید دام هست. و می توان حرکت های مختلف یا preset برای آن تعریف کرد تا به صورت برنامه ریزی شده و زمان بندی شده محل های را تصویربرداری و به شما نشان دهد.

دوربین مداربسته تحت شبکه IP

​

برای نصب و استفاده از این نوع دوربین ها نیازی به کابل و سیم کشی نیست. البته مدل های باسیم هم وجود دارد.. برای انتقال تصاویر در این نوع دوربین ها از تکنولوژی بی سیم wifi استفاده می شود. بخاطر انعطاف پذیری که دارد می توان آنها را در ارتفاع بالا و جای غیر قابل دسترس نصب کرد.تا دزد نتوان آنها را از کار بیندازد. و حتی قادر خواهی بود آنها را از راه دور با استفاده از اینترنت و موبایل کنترل  کرد.

دوربین مداربسته دید در شب

دوربین مداربسته دید در شب با استفاده از LED های مادون قرمز اطراف دوربین قادرند تصاویر با کیفیت و وضوح کامل در شب تهیه کنند بدون آنکه سارق متوجه نور این نوع دوربین ها شود. برد این دوربین در مدل های پیشرفته تا ۵۰۰ متر می رسد.

 

دوربین مداربسته C-Mount

​

لنز نقش تعین کننده ی در برد دوربین دارد. این نوع دوربین قابلیت جابجایی و تغییر لنز را دارند. یعنی با استفاده از یک لنز قویتر می توان برد آن را تا ۵۰ متر افزایش داد.

بی شک وقتی شما با انواع دوربین های مداربسته و تفاوت آنها آشنایی داشته باشید بهتر می توانید دوربین مدنظر خود را خریداری کنید.

۲- برد و کیفیت دوربین

برای خرید یک دوربین مداربسته خوب و با کیفیت باید بدانید که چه منطقه ای را می خواهید پوشش دهید. قابلیت دید در شب و کیفیت تصویر آن چگونه باشد. بدون شک انتخاب یک دوربین مداربسته برای خانه یا مغازه کوچک با فضای بزرگتری مثل محیط داخل ساختمان بزرگ یا حیاط فرق می کند. هر چقدر که محیط بزرگتر باشد نیازمند نصب دوربین با کیفیت بالا است. و همچنین باید بدانید که چه زوایه ای را می خواهید پوشش دهید. اگر هدف کل ساختمان باشد خوب باید از هر زوایه یک دوربین نصب کرد.
برد دوربین مسئله ای است که نمی توان به سادگی از آن گذشت بعضی دوربین تا ۸۰ متر برد دارند. وقتی شما می خواهید محوطه ای مانند حیاط یک مدرسه بزرگ را پوشش دهید نمی توان از یک دوربین مداربسته با برد ۲۰ استفاده کرد. دوربین هایی که برد کمتری دارند بدون شک کیفیت تصویر آنها نیز ضعیف تر هست.

کیفیت دوربین خود نیز به عوامل مانند رزولوشن دوربین ( HD, full HD و..) بستگی دارد. هر چه رزولوشن دوربین بیشتر باشد تصاویر از وضوح بهتری برخودردار هستند. پس هنگام خرید به این ویژگی تصویری آن دقت داشته باشید.
تکنولوژی دید در شب : چنانچه یک دوربین به تکنولوی دید در شب مجهز نباشد هنگام شب تصاویر آن کیفیت و کارایی لازم را نخواهند داشت. دوربین های جدید دید در شب با استفاده از تکنولوژی مادن قرمز نور مورد نیاز جهت تصویر برداری در شب را تهیه می کنند. که توسط چشم انسان قابل تشخص نیست. یعنی نوعی نور نامرعی تولید می کنند.قابلیت دید در شب یک امتیاز و ویژگی مهم برای خرید دوربین است.
کیفیت خوب در دستگاه دوربین مداربسته علاوه بر روزلوشن به تکنولوژی اصلاح نویز تصویر ماننده WDR، HLC، BLC، DNR بستگی دارد. هر چند دوربین های که به تکنولوژی لغو نویز تصویر مجهز باشند قیمت بالاتری دارند. حتما موقع خرید به این ویژگی دقت کنید.

تکنولوژی ICR که شامل فیلتر حذف نور مادون قرمز هست در تصویر تایثر بسیاری دارد. دوربین های مداربسته در طول روز از نور مرئی و در طول شب از نور نامرئی استفاده می برند. قابلیت حذف نورهای مادون قرمز در طول روز باعث می شود تا تصویر متناسب ارائه شود. دستگاه های که به این تکنولوژی مجهز نباشند. در طول روز شاهد نور شدید خواهیم بود. و نور مادرون قرمز بر یک شی یا فرد باعث ایجاد تصویر بی کیفیت می شود.این ویژگی تصویر هم باعث افزایش قیمت دوربین می شود.

چیست یا سنسور یکی دیگر از قسمت های دوربین هست که باید موقع خرید آن را در نظر گرفت. چرا که مهمترین بخش دوربین همین سنسور آن است. قطعه ی که در پشت دریچه لنز قرار میگیرد و از تعداد بسیار زیادی سلول نوری تشکیل شده و نور را به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند. این قطعه از دوربین هر روز پیشرفته تر و هوشمند می شوند. نوع سنسور و کیفیت آن در تعیین قیمت دوربین تاثیر زیادی دارد. دوربین های با سنسور پیشرفته و هوشمند قیمت بسیار بالاتری دارند.

پردازشگر دوربین مداربسته ( DSP ) بخش دیگری از دوربین هست که آن را باید در نظر گرفت. این قطعه کارش تبدیل تصاویر و ارسال از چیپ ست به دوربین می باشد. دوربین هایی که به تکنولوژی DSP مجهز باشند بخاطر کیفیت بالاتر قیمت آنها نیز بالاتر است. اهمیت این قطعه از آن جهت مد نظر است که علاوه بر کیفیت و نوع عملکرد این قطعه، مطابقت آن با سنسور تصویر برداری هم از درجه اهمیت بالایی برخوردار است چرا که این هماهنگی باعث ارائه تصاویر با کیفیت تر دوربین های مدار بسته هایک ویژن می شود. استفاده از برندهای سازنده DSP معتبر باعث ارائه تصاویر با کیفیت مناسب می شود. پس در بررسی و دوربین مداربسته این تکنولوژی را در نظر گرفت.

 

۳- برند و شرکت سازنده

به غیر از هایک ویژن و داهوا برنده های چندان معتبری در ایران نیست. معمولا اکثرا از دوربین های مداربسته هایک ویژن استفاده می برند که نه تنها در بازار ایران بلکه در سایر کشورها یکی از بهترین برنده ها به حساب می آید. البته بیش از ۱۰۰ مدل از برنده های چینی بدون نام در بازار موجود است که ویژگی مشترک همه آنها قیمت ارزان و افت کیفیت بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی است. پس از گذشت مدت زمانی از استفاده این دوربین ها کیفیت آنها افت کرده و کارایی اولیه خود را از دست می دهند. ایمن آریا به شما پیشنهاد می کند برای خرید یک دوربین مداربسته یکبار هزینه کنید. هر چند هزینه آن بالا باشد. به هیچ وجه کیفیت را فدای قیمت نکنید. برای مثال ممکن است از یک دوربین مداربسته چینی با قیمت ۱۰۰ تومان استفاده کنید فقط قیمت ارزان را در نظر بگیرید بعد از گذشت زمان متوجه می شوید که کیفیت ندارد. در نتیجه مجبورید که دوباره هزینه کنید و یک دوربین بهتر با قیمت بالاتر خریداری کنید. پس حتما به برنده و شرکت سازنده آن توجه داشته باشید. چرا که برند دوربین تا حدود تیعیین کننده کیفیت آن است.

۴- تکنولوژی به کار رفته در دوربین

قابلیت دید در شب، رزولوشن دوربین، تکنولوژی دید در شب IR یا EXIR ، پردازشگر تصویر دوربین، برد دوربین مثلا ۳۰ متر تا ۸۰ متر، کیفیت چیپ ست یا سنسور دوربین، فیلتر حذف نور مادون قرمز ICR ، تکنولوژی حذف نویز و نور های اضافی از تصویر مانند ۳D DNR ویژگی هایی هستند که برای خرید دوربین مداربسته باید مد نظر قرار داد.

۵- قیمت دوربین

نه تنها دوربین بلکه هر کالای دیگر قیمت یکی از فاکتور های اساسی در انتخاب شما است. مشتریانی که نسبت به دوربین های مداربسته اطلاعات کافی نداشته باشند. قیمت ارزان را اولویت خود قرار می دهند. تا اینکه بعد از نصب متوجه می شوند که باید کیفیت دوربین را اولویت قرار می دادند. در بازار مدل های مختلف دوربین مداربسته وجود دارد. که بعضی از آنها واقعا ارزش خریدن ندارد.

 

۶- دریافت مشاوره و مشاهده نمونه دوربین های نصب شده

برای خرید یک دوربین مداربسته خوب می توانید از افراد متخصص در این زمینه مشاوره دریافت کرد. همچنین می توان نمونه تصویر مربوط به مدل های مختلف دوربین های موجود در بازار را مشاهده و بررسی کرد. حتی می توانید از کسانی که اطراف شما دوربین مدار بسته نصب کرده اند. ببینید که کیفیت تصویر و تجربه دیگران از فلان مدل دوربین چگونه هست.

راهنمای خرید دوربین مداربسته

در بازار مدل های مختلف دوربین مداربسته وجود دارد که یک خرید خوب در این زمینه نیازمند داشتن اطلاعات  کامل و شناخت از نوع دوربین مداربسته و همچنین اطلاع کامل از نیاز خود است. باید بدانید که دوربین مورد نیاز شما چه ویژگی های باید داشته باشد. چه محدود ای را می خواهید پوشش دهید. برد آن چقدر باشد. قابلیت دید در شب، تکنولوژی و برنده سازنده آن مواردی هستند که در هنگام خرید دوربین باید در نظر گرفت.

برای خرید دوربین مداربسته ابتدا بررسی و دریافت مشاوره و آگاهی از ویژگی ها و مشخصات دوربین ها همچنین قیمت آنها  ، سپس انتخاب دوربین مناسب با مکان و نیاز شما و سپس نسبت به انتخاب و خرید آن اقدام کرد.

در این مقاله راهنمای خرید دوربین مداربسته به طور کامل به بررسی این موارد پرداخته می شود تا بتوانید یک دوربین مدار بسته خوب، متناسب با نیاز شما و با قیمت مناسب خریداری کرد.

۱- نوع دوربین

اولین چیزی که برای خرید یک دوربین مداربسته خوب در نظر گرفت شناخت از نوع دوربین است. مدل های مختلف دوربین مداربسته HD ، دوربین مداربسته IP تحت شبکه که هر کدام مدل های شامل مدل های بولت، دام، اسپید دام هستند. دوربین های مداربسته HD کیفیت تصویر و قدرت زوم بالاتری دارند.

دوربین مداربسته دام:

​

دوربین مداربسته دام به صورت گنبدی شکل و نیم دایره هستند. این نوع دوربین ها استفاده بیشتری دارند. چرا که کمتر دیده می شوند. همچنین برای فضاهای داخلی مثلا داخل فروشگاه، محیط خانه و سایر مکان های داخلی مناسب هستند. همچنین زاویه دید بالایی دارند.

دوربین مداربسته بولت:

​

نامگذاری این نوع دوربین به این نام بخاطر شکل استوانه ای و مخروطی آنهاست. برای دیدن فواصل طولانی از این نوع دوربین ها استفاده می شوند. بر عکس دوربین مداربسته دام این نوع دوربین قابل چرخش، و زوم را ندارند. کاربرد این نوع دوربین ها برای مکان های بیرونی و پوشش مناطق با وسعت بالاتر هست. همچنین بخاطر محافظ قوی که دارند در برابر شرایط آب و هوایی مختلف سرما، گرما و باران مقاوم و ضد آب هستند.

دوربین مداربسته اسپد دام:

​

این نوع دستگاه مدل دیگری از دوربین دام هستند. تنها تفاوتشان قابلیت چرخش، گردش، زوم سریع در مدل اسپید دام هست. و می توان حرکت های مختلف یا preset برای آن تعریف کرد تا به صورت برنامه ریزی شده و زمان بندی شده محل های را تصویربرداری و به شما نشان دهد.

دوربین مداربسته تحت شبکه IP

​

برای نصب و استفاده از این نوع دوربین ها نیازی به کابل و سیم کشی نیست. البته مدل های باسیم هم وجود دارد.. برای انتقال تصاویر در این نوع دوربین ها از تکنولوژی بی سیم wifi استفاده می شود. بخاطر انعطاف پذیری که دارد می توان آنها را در ارتفاع بالا و جای غیر قابل دسترس نصب کرد.تا دزد نتوان آنها را از کار بیندازد. و حتی قادر خواهی بود آنها را از راه دور با استفاده از اینترنت و موبایل کنترل  کرد.

دوربین مداربسته دید در شب

دوربین مداربسته دید در شب با استفاده از LED های مادون قرمز اطراف دوربین قادرند تصاویر با کیفیت و وضوح کامل در شب تهیه کنند بدون آنکه سارق متوجه نور این نوع دوربین ها شود. برد این دوربین در مدل های پیشرفته تا ۵۰۰ متر می رسد.

 

دوربین مداربسته C-Mount

​

لنز نقش تعین کننده ی در برد دوربین دارد. این نوع دوربین قابلیت جابجایی و تغییر لنز را دارند. یعنی با استفاده از یک لنز قویتر می توان برد آن را تا ۵۰ متر افزایش داد.

بی شک وقتی شما با انواع دوربین های مداربسته و تفاوت آنها آشنایی داشته باشید بهتر می توانید دوربین مدنظر خود را خریداری کنید.

۲- برد و کیفیت دوربین

برای خرید یک دوربین مداربسته خوب و با کیفیت باید بدانید که چه منطقه ای را می خواهید پوشش دهید. قابلیت دید در شب و کیفیت تصویر آن چگونه باشد. بدون شک انتخاب یک دوربین مداربسته برای خانه یا مغازه کوچک با فضای بزرگتری مثل محیط داخل ساختمان بزرگ یا حیاط فرق می کند. هر چقدر که محیط بزرگتر باشد نیازمند نصب دوربین با کیفیت بالا است. و همچنین باید بدانید که چه زوایه ای را می خواهید پوشش دهید. اگر هدف کل ساختمان باشد خوب باید از هر زوایه یک دوربین نصب کرد.
برد دوربین مسئله ای است که نمی توان به سادگی از آن گذشت بعضی دوربین تا ۸۰ متر برد دارند. وقتی شما می خواهید محوطه ای مانند حیاط یک مدرسه بزرگ را پوشش دهید نمی توان از یک دوربین مداربسته با برد ۲۰ استفاده کرد. دوربین هایی که برد کمتری دارند بدون شک کیفیت تصویر آنها نیز ضعیف تر هست.

کیفیت دوربین خود نیز به عوامل مانند رزولوشن دوربین ( HD, full HD و..) بستگی دارد. هر چه رزولوشن دوربین بیشتر باشد تصاویر از وضوح بهتری برخودردار هستند. پس هنگام خرید به این ویژگی تصویری آن دقت داشته باشید.
تکنولوژی دید در شب : چنانچه یک دوربین به تکنولوی دید در شب مجهز نباشد هنگام شب تصاویر آن کیفیت و کارایی لازم را نخواهند داشت. دوربین های جدید دید در شب با استفاده از تکنولوژی مادن قرمز نور مورد نیاز جهت تصویر برداری در شب را تهیه می کنند. که توسط چشم انسان قابل تشخص نیست. یعنی نوعی نور نامرعی تولید می کنند.قابلیت دید در شب یک امتیاز و ویژگی مهم برای خرید دوربین است.
کیفیت خوب در دستگاه دوربین مداربسته علاوه بر روزلوشن به تکنولوژی اصلاح نویز تصویر ماننده WDR، HLC، BLC، DNR بستگی دارد. هر چند دوربین های که به تکنولوژی لغو نویز تصویر مجهز باشند قیمت بالاتری دارند. حتما موقع خرید به این ویژگی دقت کنید.

تکنولوژی ICR که شامل فیلتر حذف نور مادون قرمز هست در تصویر تایثر بسیاری دارد. دوربین های مداربسته در طول روز از نور مرئی و در طول شب از نور نامرئی استفاده می برند. قابلیت حذف نورهای مادون قرمز در طول روز باعث می شود تا تصویر متناسب ارائه شود. دستگاه های که به این تکنولوژی مجهز نباشند. در طول روز شاهد نور شدید خواهیم بود. و نور مادرون قرمز بر یک شی یا فرد باعث ایجاد تصویر بی کیفیت می شود.این ویژگی تصویر هم باعث افزایش قیمت دوربین می شود.

چیست یا سنسور یکی دیگر از قسمت های دوربین هست که باید موقع خرید آن را در نظر گرفت. چرا که مهمترین بخش دوربین همین سنسور آن است. قطعه ی که در پشت دریچه لنز قرار میگیرد و از تعداد بسیار زیادی سلول نوری تشکیل شده و نور را به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند. این قطعه از دوربین هر روز پیشرفته تر و هوشمند می شوند. نوع سنسور و کیفیت آن در تعیین قیمت دوربین تاثیر زیادی دارد. دوربین های با سنسور پیشرفته و هوشمند قیمت بسیار بالاتری دارند.

پردازشگر دوربین مداربسته ( DSP ) بخش دیگری از دوربین هست که آن را باید در نظر گرفت. این قطعه کارش تبدیل تصاویر و ارسال از چیپ ست به دوربین می باشد. دوربین هایی که به تکنولوژی DSP مجهز باشند بخاطر کیفیت بالاتر قیمت آنها نیز بالاتر است. اهمیت این قطعه از آن جهت مد نظر است که علاوه بر کیفیت و نوع عملکرد این قطعه، مطابقت آن با سنسور تصویر برداری هم از درجه اهمیت بالایی برخوردار است چرا که این هماهنگی باعث ارائه تصاویر با کیفیت تر دوربین های مدار بسته هایک ویژن می شود. استفاده از برندهای سازنده DSP معتبر باعث ارائه تصاویر با کیفیت مناسب می شود. پس در بررسی و دوربین مداربسته این تکنولوژی را در نظر گرفت.

 

۳- برند و شرکت سازنده

به غیر از هایک ویژن و داهوا برنده های چندان معتبری در ایران نیست. معمولا اکثرا از دوربین های مداربسته هایک ویژن استفاده می برند که نه تنها در بازار ایران بلکه در سایر کشورها یکی از بهترین برنده ها به حساب می آید. البته بیش از ۱۰۰ مدل از برنده های چینی بدون نام در بازار موجود است که ویژگی مشترک همه آنها قیمت ارزان و افت کیفیت بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی است. پس از گذشت مدت زمانی از استفاده این دوربین ها کیفیت آنها افت کرده و کارایی اولیه خود را از دست می دهند. ایمن آریا به شما پیشنهاد می کند برای خرید یک دوربین مداربسته یکبار هزینه کنید. هر چند هزینه آن بالا باشد. به هیچ وجه کیفیت را فدای قیمت نکنید. برای مثال ممکن است از یک دوربین مداربسته چینی با قیمت ۱۰۰ تومان استفاده کنید فقط قیمت ارزان را در نظر بگیرید بعد از گذشت زمان متوجه می شوید که کیفیت ندارد. در نتیجه مجبورید که دوباره هزینه کنید و یک دوربین بهتر با قیمت بالاتر خریداری کنید. پس حتما به برنده و شرکت سازنده آن توجه داشته باشید. چرا که برند دوربین تا حدود تیعیین کننده کیفیت آن است.

۴- تکنولوژی به کار رفته در دوربین

قابلیت دید در شب، رزولوشن دوربین، تکنولوژی دید در شب IR یا EXIR ، پردازشگر تصویر دوربین، برد دوربین مثلا ۳۰ متر تا ۸۰ متر، کیفیت چیپ ست یا سنسور دوربین، فیلتر حذف نور مادون قرمز ICR ، تکنولوژی حذف نویز و نور های اضافی از تصویر مانند ۳D DNR ویژگی هایی هستند که برای خرید دوربین مداربسته باید مد نظر قرار داد.

۵- قیمت دوربین

نه تنها دوربین بلکه هر کالای دیگر قیمت یکی از فاکتور های اساسی در انتخاب شما است. مشتریانی که نسبت به دوربین های مداربسته اطلاعات کافی نداشته باشند. قیمت ارزان را اولویت خود قرار می دهند. تا اینکه بعد از نصب متوجه می شوند که باید کیفیت دوربین را اولویت قرار می دادند. در بازار مدل های مختلف دوربین مداربسته وجود دارد. که بعضی از آنها واقعا ارزش خریدن ندارد.

 

۶- دریافت مشاوره و مشاهده نمونه دوربین های نصب شده

برای خرید یک دوربین مداربسته خوب می توانید از افراد متخصص در این زمینه مشاوره دریافت کرد. همچنین می توان نمونه تصویر مربوط به مدل های مختلف دوربین های موجود در بازار را مشاهده و بررسی کرد. حتی می توانید از کسانی که اطراف شما دوربین مدار بسته نصب کرده اند. ببینید که کیفیت تصویر و تجربه دیگران از فلان مدل دوربین چگونه هست.

چگونه یک قصه گو شویم؟

 قصه ی کودکانه گویی یک بازی است، هنگامی که با عروسک ها بازی می کنید، وانمود می کنید که آن ها سخن می گویند، راه می روند و فعالیت می کنند.

هنگام بازی، ممکن است که داستان جنگ بین سربازان را روایت کنید،‌ یا رویدادی را در یک میهمانی چای بازی کنید و یا این که در زمان و مکان به حرکت درآیید و به سوی ماجراجویی های دور و دراز بروید.  

هنگام بازی کردن، نیازی به آغاز، میانه و پایان ندارید. تنها چیزی که برای این کار نیاز دارید، این است که حرکت کنید و به جای شخصیت های قصه حرف بزنید و خودتان را به جای آن ها قرار دهید.

اما هنگامی که قصه های کودکانه می گویید و مخاطبانی دارید، باید از خط داستانی مشخصی پیروی کنید که آغاز، میانه و پایان داشته باشد. هنگام قصه گفتن، از جزئیات رفتارهای شخصیت ها، از دیدن و شنیدن، چشیدن، بوییدن و لمس کردن چشم پوشی نمی کنید. شما باید با ابزار واژه ها، صحنه، زمان و احساسات جاری در قصه را مانند یک تابلو پیش چشمان شنونده ها نقاشی کنید و جان ببخشید. 

شما به عنوان یک قصه گو باید اجازه دهید تا واژه های قصه، بر لحن و شیوه حرکات شما اثر بگذارد. گویی که در آن لحظه در میان ماجرای داستان کودکانه  ایستاده اید و در همان فضا قرار دارید. قصه گو به هیئت تک تک شخصیت های قصه درمی آید و شنونده به تماشای بازی او با واژه ها می نشیند. 

قصه گویی یعنی با زبان و شیوه قصه گویی ویژه خود، در درون قصه قرار بگیرید. تلاش نکنید که از صدا یا حرکات و رفتار یک قصه گوی دیگر تقلید کنید. برخی از قصه گو ها عادت دارند که صاف و بی حرکت بایستند. برخی دیگر هنگام قصه گویی مدام حرکت می کنند. برخی  صداهای خنده دار را چاشنی قصه می کنند و برخی دیگر با زبان و لحن ساده خود قصه می گویند. مهم این است که  خودتان باشید و اجازه دهید تا فضای داستان، شما را به بازی و واکنش برانگیزاند. 

• نخستین گام برای این که قصه تان را تعریف کنید این است که آن را بنویسید. ایده و طرح قصه می تواند از یک قصه قومی قدیمی گرفته شده باشد و یا این که هر منبع دیگری داشته باشد. مهم این است که شما آن را به زبان خودتان بنویسید و سپس آن را به زبان و با شیوه های حرکت و بیان خودتان تعریف کنید. 
• برای گفتن یک قصه، روش های بسیاری وجود دارد. می توانید قصه را به عنوان نمایشی در نظر بگیرید که می توانید به جای همه شخصیت های آن قرار بگیرید و واژه ها که ابزار شما هستند، می توانند همزمان که داستان را پیش می برند، صدا ها را تولید کنند، منظره ها، طعم ها و رایحه ها را بیافرینند و احساساتی را که در قصه جریان دارد بیان کنند. هنگامی که قصه می گویید باید بتوانید خود را در میان ماجرا و شخصیت های آن تصور کنید، درست مانند بازی در یک تئاتر. 

تمرین: یک قصه قومی محبوب را انتخاب کنید:

گام۱. از بخش های مهم هر صحنه از داستان که تاثیر اساسی در روند آن دارند، یک برگه کوتاه یادداشت تهیه کنید. این یادداشت، یک نقشه است که خط اصلی داستان را به شما یادآوری می کند، حتی اگر کمی از آن منحرف شوید. در هنگام قصه گویی ممکن است بخواهید به شاخ و برگ آن بیفزایید. قصه گوها در طول تاریخ، بارها روایت های تازه ای از قصه ها ساخته و پرداخته اند. از افزودن روایت تازه خودتان به این گنجینه نهراسید. 

گام ۲. اکنون شروع کنید به نوشتن نخستین صحنه از قصه خود. به یادداشت خود و خلاقیت خود تکیه کنید. نوشته خود را در میان جمع بخوانید و از ایده های دیگران بهره ببرید. شاید تصمیم بگیرید تا در ترتیب رویدادهای صحنه تغییر دهید یا  در یادداشت خود از نمای کلی صحنه تغییری به وجود آورید. نگران نشوید، ممکن است پیش از رسیدن به ترتیب مناسب رویدادها در قصه، بارها و بارها یادداشت خود را تغییر دهید.

هنگام نوشتن یک صحنه تازه از قصه، از خود این پرسش ها را بکنید. پاسخ ها، چارچوب صحنه را تشکیل خواهد داد:

• شخصیت های این صحنه کدامند؟
• چه ماجرایی اتفاق می افتد؟
• گره داستان چرا و چگونه اتفاق می افتد؟
• صحنه در کجا و چه زمانی اتفاق می افتد؟
• آیا می توانید منظره های صحنه را توصیف کنید؟
• چه شخصیت هایی در این صحنه نقش دارند؟
• آن ها چه می کنند؟
• چرا در راه شخصیت های این صحنه مانع ایجاد می شود؟
• چه کسی و چگونه این مانع را به وجود می آورد؟

جزئیات دیدنی ها، شنیدنی ها، چشیدنی ها، بو کشیدن ها، طعم ها و لمس کردن ها را در صحنه مورد نظر فهرست کنید. تصور کنید که گفت و گوی بین شخصیت های قصه را می شنوید. 

همزمان گفت و گویی از صحنه را در ذهن تصور کنید و آن را اجرا کنید. می توانید از کسی به عنوان منشی کمک بگیرید تا همان طور که شما گفت و گو ها را تصور و اجرا می کنید واژه هایی را که هر یک از شخصیت ها بر زبان می آورد یادداشت کند. به نوبت به جای شخصیت های مختلف حرف بزنید و وانمود کنید که مانند آن ها رفتار می کنید و سخن می گویید.

گام سوم. تصور کنید که یکی از شخصیت های داستان هستید. اکنون صحنه را از زاویه دید این شخصیت بنویسید. مطمئن شوید که هیچ چیز را، از دیدن، شنیدن، بوییدن، چشیدن و لمس کردن از دست ندهید. وانمود کنید که شخصیت مورد نظرتان هستید و قصه را با صدای بلند از زبان او تعریف کنید. به این ترتیب می توانید با تمام شخصیت های قصه تان به خوبی انس بگیرید. 

گام چهارم. اکنون خود را به جای شنونده ها بگذارید. با کمک گفت و گوی بین شخصیت ها و روایت قصه از زبان هریک از شخصیت ها، و آن چه خود و دوستان تان نوشته اید، قصه را با تکیه بر تصویرهای ذهنی خود باردیگر بنویسید. اکنون قصه را با صدای بلند تعریف کنید. هنگامی که به جای شخصیت های داستان حرف می زنید خود را آزاد بگذارید تا مانند آن ها رفتار کنید و حرف بزنید. گاهی شما جزئیات صحنه را که در ذهن خود مجسم کرده اید برای شنوندگان توصیف می کنید. گاهی نیز خود را به جای شخصیت ها می گذارید و احساس آن ها را درک می کنید. به خودتان اجازه دهید تا در میان ماجرای داستان قرار بگیرید و برای شنوندگان بگویید که چه دارد در آن دنیا اتفاق می افتد. 

تا این جا شما می توانید:

• قصه خود را انتخاب کنید
• یک نمای کلی از قصه تهیه کنید
• خلاقیت به خرج دهید و بنویسید
• قصه را اجرا کنید

اکنون، قصه را بارها و بارها با به کار بردن انواع صدا ها و ژست ها اجرا کنید. مطمئن شوید که روند قصه را به خوبی می دانید اما نیاز نیست که جریان داستان و گفت و گو ها را به خاطر بسپرید. در این صورت خط کلی قصه را آن گونه که تعیین کرده اید در ذهن دارید و دست خود را برای تغییرات ناچیز آن باز می گذارید. 

در هر بار اجرا، باید اجازه دهید قصه در شما زندگی کند. به این ترتیب درمی یابید که هر قصه یک تجربه تازه است. یک قصه گوی ماهر، به ویژگی ها و شخصیت هر داستان واکنش نشان می دهد. قصه گفتن مانند نقاشی کردن با بدن و صدا است. اگر در نقاشی، همه صفحه را با رنگ بپوشانید زیبایی به دست نمی آورید و تصویری هم خلق نمی کنید. در قصه گویی هم اگر بیشتر از اندازه حرکت یا صدا کنید شنونده نمی تواند خط داستان را دنبال کند. اجازه دهید همه چیز خود به خود پیش رود. 

 برای همه چیز برنامه ریزی نکنید، در عوض همزمان با آماده شدن برای قصه گویی، خود را رها کنید و به خودتان اجازه دهید که بازی کنید. خجالت نکشید. امتحان کنید. هنگامی که بارها و بارها قصه را بازگو کردید، درمی یابید که بسیاری از لحظه ها و حرکت ها خود به خود در اجراهای مختلف تکرار می شوند. به احتمال زیاد، این ها حرکات و صداهای مناسب هستند اما با این حال، ژست های تازه و صداهای جالب و مناسب دیگر هم کم کم پیدا می شوند و شما باید اجازه دهید تا بر روی حرکات شما اثر بگذارند. شنونده از دیدن خطرکردن شما لذت می برد. بنابراین، نترسید و خود را به میان قصه اندازید. بگذارید صدای تان بلند تر و نرم تر شود و قدرت بگیرد. خود را رها کنید تا تمام بدن تان در اجرای حرکات شرکت کند. 

همواره به خاطر داشته باشید نخستین کسی که از قصه گویی شما لذت می برد، خودتان هستید! هنگامی که از اجرای خود خشنود شدید، آن را برای دوستان و نزدیکان تان اجرا کنید.  

چگونه یک قصه گو شویم؟

 قصه ی کودکانه گویی یک بازی است، هنگامی که با عروسک ها بازی می کنید، وانمود می کنید که آن ها سخن می گویند، راه می روند و فعالیت می کنند.

هنگام بازی، ممکن است که داستان جنگ بین سربازان را روایت کنید،‌ یا رویدادی را در یک میهمانی چای بازی کنید و یا این که در زمان و مکان به حرکت درآیید و به سوی ماجراجویی های دور و دراز بروید.  

هنگام بازی کردن، نیازی به آغاز، میانه و پایان ندارید. تنها چیزی که برای این کار نیاز دارید، این است که حرکت کنید و به جای شخصیت های قصه حرف بزنید و خودتان را به جای آن ها قرار دهید.

اما هنگامی که قصه های کودکانه می گویید و مخاطبانی دارید، باید از خط داستانی مشخصی پیروی کنید که آغاز، میانه و پایان داشته باشد. هنگام قصه گفتن، از جزئیات رفتارهای شخصیت ها، از دیدن و شنیدن، چشیدن، بوییدن و لمس کردن چشم پوشی نمی کنید. شما باید با ابزار واژه ها، صحنه، زمان و احساسات جاری در قصه را مانند یک تابلو پیش چشمان شنونده ها نقاشی کنید و جان ببخشید. 

شما به عنوان یک قصه گو باید اجازه دهید تا واژه های قصه، بر لحن و شیوه حرکات شما اثر بگذارد. گویی که در آن لحظه در میان ماجرای داستان کودکانه  ایستاده اید و در همان فضا قرار دارید. قصه گو به هیئت تک تک شخصیت های قصه درمی آید و شنونده به تماشای بازی او با واژه ها می نشیند. 

قصه گویی یعنی با زبان و شیوه قصه گویی ویژه خود، در درون قصه قرار بگیرید. تلاش نکنید که از صدا یا حرکات و رفتار یک قصه گوی دیگر تقلید کنید. برخی از قصه گو ها عادت دارند که صاف و بی حرکت بایستند. برخی دیگر هنگام قصه گویی مدام حرکت می کنند. برخی  صداهای خنده دار را چاشنی قصه می کنند و برخی دیگر با زبان و لحن ساده خود قصه می گویند. مهم این است که  خودتان باشید و اجازه دهید تا فضای داستان، شما را به بازی و واکنش برانگیزاند. 

• نخستین گام برای این که قصه تان را تعریف کنید این است که آن را بنویسید. ایده و طرح قصه می تواند از یک قصه قومی قدیمی گرفته شده باشد و یا این که هر منبع دیگری داشته باشد. مهم این است که شما آن را به زبان خودتان بنویسید و سپس آن را به زبان و با شیوه های حرکت و بیان خودتان تعریف کنید. 
• برای گفتن یک قصه، روش های بسیاری وجود دارد. می توانید قصه را به عنوان نمایشی در نظر بگیرید که می توانید به جای همه شخصیت های آن قرار بگیرید و واژه ها که ابزار شما هستند، می توانند همزمان که داستان را پیش می برند، صدا ها را تولید کنند، منظره ها، طعم ها و رایحه ها را بیافرینند و احساساتی را که در قصه جریان دارد بیان کنند. هنگامی که قصه می گویید باید بتوانید خود را در میان ماجرا و شخصیت های آن تصور کنید، درست مانند بازی در یک تئاتر. 

تمرین: یک قصه قومی محبوب را انتخاب کنید:

گام۱. از بخش های مهم هر صحنه از داستان که تاثیر اساسی در روند آن دارند، یک برگه کوتاه یادداشت تهیه کنید. این یادداشت، یک نقشه است که خط اصلی داستان را به شما یادآوری می کند، حتی اگر کمی از آن منحرف شوید. در هنگام قصه گویی ممکن است بخواهید به شاخ و برگ آن بیفزایید. قصه گوها در طول تاریخ، بارها روایت های تازه ای از قصه ها ساخته و پرداخته اند. از افزودن روایت تازه خودتان به این گنجینه نهراسید. 

گام ۲. اکنون شروع کنید به نوشتن نخستین صحنه از قصه خود. به یادداشت خود و خلاقیت خود تکیه کنید. نوشته خود را در میان جمع بخوانید و از ایده های دیگران بهره ببرید. شاید تصمیم بگیرید تا در ترتیب رویدادهای صحنه تغییر دهید یا  در یادداشت خود از نمای کلی صحنه تغییری به وجود آورید. نگران نشوید، ممکن است پیش از رسیدن به ترتیب مناسب رویدادها در قصه، بارها و بارها یادداشت خود را تغییر دهید.

هنگام نوشتن یک صحنه تازه از قصه، از خود این پرسش ها را بکنید. پاسخ ها، چارچوب صحنه را تشکیل خواهد داد:

• شخصیت های این صحنه کدامند؟
• چه ماجرایی اتفاق می افتد؟
• گره داستان چرا و چگونه اتفاق می افتد؟
• صحنه در کجا و چه زمانی اتفاق می افتد؟
• آیا می توانید منظره های صحنه را توصیف کنید؟
• چه شخصیت هایی در این صحنه نقش دارند؟
• آن ها چه می کنند؟
• چرا در راه شخصیت های این صحنه مانع ایجاد می شود؟
• چه کسی و چگونه این مانع را به وجود می آورد؟

جزئیات دیدنی ها، شنیدنی ها، چشیدنی ها، بو کشیدن ها، طعم ها و لمس کردن ها را در صحنه مورد نظر فهرست کنید. تصور کنید که گفت و گوی بین شخصیت های قصه را می شنوید. 

همزمان گفت و گویی از صحنه را در ذهن تصور کنید و آن را اجرا کنید. می توانید از کسی به عنوان منشی کمک بگیرید تا همان طور که شما گفت و گو ها را تصور و اجرا می کنید واژه هایی را که هر یک از شخصیت ها بر زبان می آورد یادداشت کند. به نوبت به جای شخصیت های مختلف حرف بزنید و وانمود کنید که مانند آن ها رفتار می کنید و سخن می گویید.

گام سوم. تصور کنید که یکی از شخصیت های داستان هستید. اکنون صحنه را از زاویه دید این شخصیت بنویسید. مطمئن شوید که هیچ چیز را، از دیدن، شنیدن، بوییدن، چشیدن و لمس کردن از دست ندهید. وانمود کنید که شخصیت مورد نظرتان هستید و قصه را با صدای بلند از زبان او تعریف کنید. به این ترتیب می توانید با تمام شخصیت های قصه تان به خوبی انس بگیرید. 

گام چهارم. اکنون خود را به جای شنونده ها بگذارید. با کمک گفت و گوی بین شخصیت ها و روایت قصه از زبان هریک از شخصیت ها، و آن چه خود و دوستان تان نوشته اید، قصه را با تکیه بر تصویرهای ذهنی خود باردیگر بنویسید. اکنون قصه را با صدای بلند تعریف کنید. هنگامی که به جای شخصیت های داستان حرف می زنید خود را آزاد بگذارید تا مانند آن ها رفتار کنید و حرف بزنید. گاهی شما جزئیات صحنه را که در ذهن خود مجسم کرده اید برای شنوندگان توصیف می کنید. گاهی نیز خود را به جای شخصیت ها می گذارید و احساس آن ها را درک می کنید. به خودتان اجازه دهید تا در میان ماجرای داستان قرار بگیرید و برای شنوندگان بگویید که چه دارد در آن دنیا اتفاق می افتد. 

تا این جا شما می توانید:

• قصه خود را انتخاب کنید
• یک نمای کلی از قصه تهیه کنید
• خلاقیت به خرج دهید و بنویسید
• قصه را اجرا کنید

اکنون، قصه را بارها و بارها با به کار بردن انواع صدا ها و ژست ها اجرا کنید. مطمئن شوید که روند قصه را به خوبی می دانید اما نیاز نیست که جریان داستان و گفت و گو ها را به خاطر بسپرید. در این صورت خط کلی قصه را آن گونه که تعیین کرده اید در ذهن دارید و دست خود را برای تغییرات ناچیز آن باز می گذارید. 

در هر بار اجرا، باید اجازه دهید قصه در شما زندگی کند. به این ترتیب درمی یابید که هر قصه یک تجربه تازه است. یک قصه گوی ماهر، به ویژگی ها و شخصیت هر داستان واکنش نشان می دهد. قصه گفتن مانند نقاشی کردن با بدن و صدا است. اگر در نقاشی، همه صفحه را با رنگ بپوشانید زیبایی به دست نمی آورید و تصویری هم خلق نمی کنید. در قصه گویی هم اگر بیشتر از اندازه حرکت یا صدا کنید شنونده نمی تواند خط داستان را دنبال کند. اجازه دهید همه چیز خود به خود پیش رود. 

 برای همه چیز برنامه ریزی نکنید، در عوض همزمان با آماده شدن برای قصه گویی، خود را رها کنید و به خودتان اجازه دهید که بازی کنید. خجالت نکشید. امتحان کنید. هنگامی که بارها و بارها قصه را بازگو کردید، درمی یابید که بسیاری از لحظه ها و حرکت ها خود به خود در اجراهای مختلف تکرار می شوند. به احتمال زیاد، این ها حرکات و صداهای مناسب هستند اما با این حال، ژست های تازه و صداهای جالب و مناسب دیگر هم کم کم پیدا می شوند و شما باید اجازه دهید تا بر روی حرکات شما اثر بگذارند. شنونده از دیدن خطرکردن شما لذت می برد. بنابراین، نترسید و خود را به میان قصه اندازید. بگذارید صدای تان بلند تر و نرم تر شود و قدرت بگیرد. خود را رها کنید تا تمام بدن تان در اجرای حرکات شرکت کند. 

همواره به خاطر داشته باشید نخستین کسی که از قصه گویی شما لذت می برد، خودتان هستید! هنگامی که از اجرای خود خشنود شدید، آن را برای دوستان و نزدیکان تان اجرا کنید.